Hoe je vriendenkring veranderd na het hebben van een gezin

Dat mijn leven een andere invulling zou hebben na het krijgen van kinderen was duidelijk. Toch weet je niet wat je te wachten staat tot het daadwerkelijk zo ver is.

Toen ik zwanger was van de oudste zag ik sommige ‘vrienden’ al niet meer. Waar ik wel vaak even binnenwipte, deden ze dit toen ik zwanger was bij mij niet meer. Toen we met 16weken de gender reveal hadden, heb ik ze ook niet uitgenodigd. Mijn partner zei ‘hou er rekening mee dat de vriendschap over is als je ze niet uitgenodigd’. Ik heb hier over nagedacht maar was er al snel over uit: als ze zo betrokken waren hadden ze zo nu en dan hun gezicht wel laten zien. Het is goed zo. Het is graag of niet. Dus hielden we de gender reveal met een klein clubje. Een paar vrienden maar vooral veel familie. Het was gezellig en het was een mooie dag.

Na de komst van mijn eerste zoontje kwam iedereen op kraambezoek en iedereen hield goed contact. Naarmate de tijd verstreek werd dit steeds minder. Logisch, iedereen heeft zijn eigen leven. Omdat je met 1 kindje gemakkelijk op stap kan, kwam ik nog overal en nergens. Even snel een wandeling maken en langs gaan. Of een avondje naar vrienden als de oudste bij opa en oma logeerde.

Sinds we ook de tweeling hebben is het contact nihil. Sommige hebben de tweeling zelfs nog nooit gezien, terwijl ze einde van de maand al een halfjaar zijn. Andere zie ik eens in de twee maanden, en dat is prima. Sommige spelen hier elke week met de kids bij ons in de tuin. Iedereen is druk met werk of hun eigen gezin, en zo is het leven.

Ook wij zijn erg druk met drie kindjes onder de twee jaar, en alleen met drie kleintjes op stap is ook een hele opgave. Dus avondjes naar vrienden, dat kan niet altijd. (Gelukkig slaapt mijn schoonmoeder hier af en toe waardoor we een avondje weg kunnen), maar als je dan zo’n vrije avond hebt, dan weet je wel naar wie je wel en naar wie je niet naar toe wilt. Het is kostbare tijd met zijn twee die je niet elke keer hebt. Even snel ergens langswippen?ik laad niet iedereen in de auto voor een paar minuten. Dus vaak gaan we langs de familie koffie drinken, spelen en weer naar huis. Maar ook bbquen we regelmatig bij ons. Omdat dit het makkelijkst is. Hier hebben we alles voor de kids: een box, wipstoeltjes etc. Natuurlijk trekken we er ook wel eens op uit naar vrienden, maar ik moet bekennen: die hebben dan ook zelf kinderen. Het contact is toch anders met de mensen die zelf nog geen gezin hebben.

Ook spreek ik tegenwoordig meer mensen die ook kinderen hebben. Mensen van vroeger, en andere moeders. Die begrijpen toch beter hoe het leven momenteel is, je zit toch op een ander ‘level’ zodra je een gezinnetje hebt. Raar, maar waar.

Al met al had ik dit van te voren niet verwacht. Maar het is goed zo. De enige die ik écht nodig heb, die wonen allemaal bij ons thuis. Cliché, maar het is écht zo. En je gaat je beseffen dat niet iedereen een plekje heeft of hoeft te hebben, wel in je hart, maar niet in je tuin.