8 jaar geleden
Hoe ga ik de zonnige kant zien...
De wisseling tussen vrolijk en somber... mijn strijd tussen genowg leuke dingen/ontspanning en mijn werk en huishouden...
Ik ben nu bijna 11maanden moeder van een prachtige dochter, waar ik zielsveel van hou. Het moederschap wordt steeds leuker nu er steeds meer interactie mogelijk is met haar. Echter de balans vinden tussen moeten werken (als hoofd kostwinner) het huishouden, de zorg voor mijn dochter en voldoende ontspanning is een strijd die ik nog niet heb opgegeven en steeds meer lijk te winnen.
In het begin had ik heerlijk lekker alle tijd. Ik heb in totaal zo'n 7maanden verlof gehad en hier grotendeels van genoten. Heerlijk was het om me nog geen zorgen te maken over de kleine naar de opvang brengen en dergelijke.
Het nadeel was dat ik intellectueel geen uitdaging had en het mij gedurende deze periode steeds duidelijker werd dat ik deze echt wel nodig had.
Met daarnaast een man die (begrijp me niet verkeerd hij is een schat van een vader en een lieve man voor mij) niet door had hoeveel werk de kleine was en dus nog op oude voet vrienden en familie hielp in een oogwenk en mij daardoor voor mijn gevoel aan mn lot over liet. Hij was heel erg gewend dat ik mezelf wel kon redden. En het ging ook goed puur praktisch gezien. Maar emotioneel voelde ik mij heel alleen en ongelukkig.
De bevalling had heel lang geduurd dus na de bevalling was ik zo moe dat ik op dat moment weinig heb genoten van de geboorte van mijn dochter maar vooral wilde slapen.
Dat heb ik later gelukkig helemaal in kunnen halen.
Maar na dat half jaar moest er dus ook weer gewerkt worden. Ik werk nu 32uur en als dat het was ging dat prima. Echter moet ik voor mijn werk ook diensten draaien. En deze maken het zwaar, want deze komen of bovenop de normale werkuren of zijn 's avonds tot in de late uurtjes. Hierdoor heb ik moeite het huis aan kant te houden.
Langzaam vind ik nu de rust terug. Mede door het huishouden zo ver te doen als strikt noodzakelijk en daar vrede mee te krijgen voor mijzelf.
Het enige wat me nu nog dwarszit is dat mijn werk mij ook niet meer de juiste voldoening geeft. De uitdaging is weg. En ik ben dus langzaam op zoek naar een mogelijkheid om deze terug te vinden. Of een weg te vinden die dit kan bieden zonder de financiële kant overhoop te gooien.
