Hoe combineer je vriendschappen met het moederschap ?

Voordat ik überhaupt met het moederschap bezig was vond ik vriendschappen het allerbelangrijkste. Het waren naast mijn familie en liefde, de personen op wie ik kon bouwen en mijn hele hebben en houden toe vertrouwde. De nachtenlange stapavontuurtjes, de wijnavondjes en het luchten van mijn hart waren hele dierbare momenten. Totdat er in ieders leven allerlei dingen veranderen. Zo ook bij mij, toen ik de positieve zwangerschapstest in handen had kon ik niet wachten om het aan mijn vriendinnen te vertellen. In mijn hoofd zag ik mijzelf dagen lang over de baby afdelingen struinen en allerlei outfitjes uitzoeken met mijn vriendinnen. En toen ik het aan ze vertelde waren ze ook oprecht blij. En de eerste tijd zijn ze natuurlijk ook hartstikke geïnteresseerd. Maar na een maand of 9 zijn ze wel klaar met je verhalen over misselijkheid, opgezette voeten en slapeloze nachten. En dat begrijp ik, want als je weer aan het bijkomen bent van zo’n heerlijke stap nacht en je hoofd nog draait van die eindeloze wijntjes dan zit je niet te wachten op je hoogzwangere vriendin die urenlang door kan praten over haar ongeboren grote liefde. En zo ontstaan de eerste barstjes. En als je kleine mini mensje dan eindelijk geboren is dan komen ze natuurlijk met super schattige cadeautjes en heel veel knuffels langs om je te feliciteren. Maar ook dan zitten ze niet te wachten op je bevallingsverhaal met iets teveel bloed, en een kapot onderkantje. Want tja, ze hebben zelf misschien ook een kinderwens die je op dat moment toch iets minder rooskleurig maakt. En zo krijg je het als new mom ook veel te druk met het hele babyleven om überhaupt aan al die verjaardagen en mijlpalen van je vriendinnen te denken. En dat doen we niet express maar we vergeten gewoon dat er naast dat vertederende kleine hoopje liefde, luiers en flesjes ook nog andere dingen bestaan. En zo scheuren de barstjes steeds verder. Worden de appjes steeds langer niet beantwoord. Worden de afspraken die dan eindelijk gemaakt zijn op het laatst weer afgezegd omdat het leven met een baby gewoon niet heel voorspelbaar is. Er ontstaan irritaties en de woorden: we moeten echt snel afspreken blijven helaas bij alleen de woorden. En zo ontstaat er onbegrip, vanuit beide kanten. Want hoezo zegt ze elke keer de afspraken af, hoezo regelt ze niet gewoon oppas en komt ze gezellig mee de stad in tot 4 uur s’nachts ? En hoezo snappen ze niet dat ik echt nog 20 wassen moet draaien en het liefst op de bank plof na een dag met de baby? En zo merkte ik langzamerhand dat veel van mijn vriendschappen niet bestand waren tegen het moederschap. En dat is oke. Soms kom je gewoon in een andere levensfase en pas je niet meer goed bij elkaar. En misschien ooit als ze zelf in het avontuur van het moederschap belanden zal ik na een eindeloze dag vol met flesjes, poepluiers en heel veel gehuil op de stoep staan met een fles wijn en sushi. Want dat maakt altijd alles goed toch ?!

Heel veel liefde van mij en tot de volgende keer ❤️

Vind je het leuk om ons te volgen op instagram:

http://www.instagram.com/xnikkik