Hier lig ik dan..

Nooit had ik verwacht dat mijn huisje, boompje, beestje er zo uit zou zien. Zo totaal anders dan dat ik voor ogen had, zo intens ongelukkig..

Ik lig naast je in bed, kinderen slapen en ook jij slaapt. Ik voel enorme afstand, een afstand die alsmaar groter word. Kans op kans gegeven, mezel voor de zoveelste keer weggecijferd, het zal wel aan mij liggen. Ik zit toch niet lekker in mn vel, zal overal wel te heftig op reageren. 

Ik bloeide op, het mooie weer kwam, de kinderen waren, tot zover het kon, rustig en lief. We hadden een lekker ritme te pakken en toen HUP kwam corona. 

Corona heeft me niet gepakt, maar heeft me laten inzien dat het echt niet aan mij ligt. Dat ik niet gek ben en dat ik nu voor mezelf moet kiezen.

Het is een fijne tijd geweest, met veel ups en downs, veel momenten waarin ik niet mezelf heb kunnen zijn, omdat ik alleen maar rekening hield met jou. Al maanden geen gesprekken, geen emotionele intimiteit en van mijn kant geen seksuele intimiteit. 

Nooit gedacht toen we dit avontuur begonnen samen, dat je zo zou worden. We gingen weliswaar in snelvaart. Maar dat je niet weet wat je wil, maar wel prima in staat bent mij te vertellen wat ik wil en het beste is voor mij, verbaasd me het meest.

En nu, na de zoveelste keer dat je chagrijnig bent, geïrriteerd omdat ik moe ben en geen zin heb in seksuele intimiteit, omdat de jongste me niet laat slapen ; is mijn maatbeker vol.

Nu lig ik hier naast je, we zwijgen, want communiceren kennen we niet. Je gaat slapen want je wekker gaat weer vroeg. Je weet niet dat ik ondertussen naar woningen kijk waar ik met de kindjes naartoe kan, want ook jij helpt niet mee aan mijn herstel. 

Ik weet niet hoe ik dit ga doen, maar ik ga dit doen. Want ik kies voor mezelf, en dat doe ik vanaf nu. Ik ben bang, bang voor wat gaat komen, hoe het zal gaan. Hoe de wereld het nieuws zal opvatten. 

Maar nu lig ik naast je, je weet van niks. Het klinkt misschien schijnheilig, maar heb het je vaker verteld. Mijn maatbeker zal een keer gaan overstromen, als we samen niet werken aan ons avontuur. Maar de energie van een kant is op, van de andere kant is die er nooit geweest.

Voor de kinderen wil ik het beste ervan maken; maar ook voor hun zal het straks fijner zijn. Jaren mezelf voorgelogen, maar nu gaat mn eigen masker af.

Ik wil weer zijn wie ik was, dat gaat me alleen lukken zonder jou.