Hey there sleepy mama

De nachten lijken oneindig lang te duren, maar dat zijn ze niet. De nachten zijn lang maar de jaren zijn kort. 

Ik zie je wel, met je wallen en je warrige haren, aan je derde kop koffie. Ik zie je, ik ben jou. Ik ben trots op jou. 

Zie jij die gelukkige baby, die groeit en groeit. Gelukkig. Dat doe jij, dat doen wij. 

Ik draag mijn wallen als medailles onder mijn ogen. Eentje voor zelfopoffering en eentje voor uitzonderlijke moed. 

Als niemand het je vandaag heeft gezegd, doe ik het even. 

Wat doe jij dit goed.

Ik schrijf dit voor jou, voor mezelf, voor iedereen die er nood aan heeft. Het is prachtig om mama te mogen zijn, maar soms zwaar en eenzaam. Onder een huilende baby vastzitten met een knorrende maag of volle blaas. Tranen in je ogen omdat je peuter het bloed onder je nagels haalt. Je slecht voelen is oke, je heel erg kut voelen is ook oke. Better days will come, ik beloof het. Ze zitten verscholen in die eerste lachjes, stapjes en woordjes. De groentenhap die door de kamer vliegt en je kindje doet schateren. In die avond zonder baby, op stap met je vriendinnen. Of alleen in bad, of ongestoorde toiletpauzes. In die vreselijke luier die toevallig net door je partner verwisseld wordt. 

Ooit zie je terug helder door die slaperige ogen. Ik beloof het. 

Love, from another sleepy mama.