Hey there, it's been a while

Tussen deze en de laatste post zit nogal wat tijd, zowel hier als op Instagram was ik veelal afwezig. Tussen het zwanger zijn, de eerste periode met een tweede erbij, mijn mentale gezondheid, de strijd tegen het pestgedrag naar onze dochter toe en alle diagnostische onderzoeken met bijbehorende diagnose voor onze dochter, was er gewoon geen tijd en ruimte om te delen. Maar er waren ook gewoon geen woorden.

Vaak voelde ik de behoefte om te delen, maar tegelijkertijd kon ik er de woorden niet voor vinden. Ik kreeg het niet voor elkaar om weer aan het werk te gaan, mijn hoofd was een grote wirwar aan chaotische gedachten en steeds als ik dacht er klaar voor te zijn om de dingen weer op te pakken was ik dat eigenlijk niet en lukte het ook gewoon niet. Wat ik aan het doen was was simpelweg struisvogelpolitiek, als ik het negeer, dan gaat het wel weg. Maar dat gebeurde niet.

Wat ik nodig had was tijd, heel veel tijd. En ik ben er nog niet, maar dat is oké. Wat er wel is, is ruimte om weer te delen en ruimte om mijn werk stap voor stap weer op te pakken. Ik ga de komende periode met je delen over de laatste loodjes van de zwangerschap en de geboorte. De eerste periode met onze zoon en het zijn van een gezin van 4. Van ultiem geluk naar een postnatale depressie. Ik ga je updaten over het pestgedrag op school. Daarnaast neem ik je mee in mijn eigen traject als het gaat om mijn mentale gezondheid en het diagnostisch onderzoek voor onze dochter, de diagnose maar ook het traject waarin we nu zitten en hoe heftig het er met regelmaat bij ons thuis aan toe gaat. 

Als je mij al langer volgt dan weet je precies wat je mag verwachten. Open, eerlijke en taboe doorbrekende blogs, lees je mee?