4 jaar geleden
Het wordt nu toch echt tijd
Na verlof, WAZO en ziektewet weer aan het werk
Na 16 weken bevallingsverlof, 3 weken WAZO en 3 maanden ziektewet begin ik deze week weer met langzaam opbouwen van mijn werk als Paraveterinair.
Toen mijn bevallingsverlof en WAZO voorbij waren, was Matteo 19 weken oud, gecorrigeerd nog maar 7! Mijn moederhart kon het echt niet aan om mijn 7 weken oude kindje achter te laten. Toen hij in het ziekenhuis lag miste ik een soort hechting, het echte moedergevoel was er niet ‘zoals het hoorde’. Ik denk dat ik dat daarna extra heb gecompenseerd waardoor het zo moeilijk was om hem achter te laten.
Het achterlaten van m’n kind was niet het enige. Ook was ik van de minste of geringste activiteit compleet gesloopt en niet te vergeten de nasleep en verwerking van wat er allemaal was gebeurd.
De vroege bevalling van Matteo en de ziekenhuisperiode daarna hebben hun sporen achter gelaten. Langzaamaan begint de rust in m’n hoofd terug te keren en krijg ik ook meer energie.
Morgen laat ik dit lieve toetje achter bij z’n opa en oma om voor het eerst weer een paar uurtjes te gaan werken. Maar dat moet goed komen want we hebben het oppassen al goed geoefend de afgelopen weken. Voor Matteo om te wennen, maar ik denk eigenlijk nog meer voor mezelf.
Gelukkig is het een makkelijke en blije baby waardoor hij het prima vind bij z’n opa’s en oma’s en op het kinderdagverblijf. Aangezien ik zelf rustig ga opbouwen met werken, kan ook de oppas verder rustig worden opgebouwd.
Hopelijk gaat het allemaal voorspoedig en doen we alleen maar stappen vooruit. Of toch in ieder geval meer voor- dan achteruit.
