8 jaar geleden
het moederleven van een jonge mamma
Deze blog gaat over de hoogte en diepte punten uit het moederschap, die ik zelf heb ervaren in het eerste jaar.
Tja, daar sta je dan.. starend naar de test.. wat een spanning.. en ja hoor... ZWANGER! Ik wilde zo ontzettend graag een kindje, en mijn vriend wilde dit ook. Een goede relatie destijds meer dan 3 jaar samen. We gaan ervoor dachten we in december 2013, inmiddels dus 2jaar geleden. Omdat wij nog geen huis hadden voor ons samen, besloten we toch te stoppen met de anticonceptie, zodat ik mijn menstruatiecyclus weer op gang kon krijgen. Zodat we in die tussentijd konden speuren naar een eigen plekje. Zo gezegd zo gedaan. Intensief opzoek naar een huisje maarja vind die maar eens. Ach, we hadden nog wel even dachten we allebei. Niet wetende dat ik in februari 2014 toch écht zwanger was. De eerste "oefenpoging"en gelijk schoot hij raak. Maarja we hadden nog steeds geen huis. Maar ik was wel zwanger.. Uiteindelijk verstreken de maanden en het werd juni, we hadden een huisje toegewezen gekregen! Een goede 20weken echo, we kregen een jongetje. Op 20-10-2014 ben ik na een bevalling van 4uur mamma geworden :)
Nu ruim 2 jaar later, staat mijn zoon in de box, te brabbelen naar mij, af en toe roept hij "mamma" we hebben het heel fijn met zijn 3tjes. Ik ben thuisblijfmamma, en mijn vriend werkt fulltime. Toch merk ik de laatste tijd dat ik wel weer graag aan de slag wil. Dus ik heb gesolliciteerd bij de plaatselijke AH. Ik hoop zo dat ik word aangenomen! Het is niet dat ik weg wil van mijn kind ofzo, dat absoluut niet. Ik vind het heerlijk om de hele dag met hem te zijn. Maar soms merk ik dat ik het ook wel leuk vind om weer onder de mensen te komen. Ik heb met Emiliano een moeilijke tijd achter de rug, ik kampte met veel angsten, en onze interactie was de eerste 3 maanden niet heel fantastisch. Ik was zo bang om hem kwijt te raken. Gelukkig is alles goed gekomen en sta ik nu steviger in mijn schoenen. Eigenlijk heb ik niets te klagen, het is een vrolijk opgewekt mannetje, wat al sinds 4 maanden doorslaapt En sinds hij 6 maanden is wil hij geen speen meer (gelukkig). Nu is hij een jaar en gaat hij om al ruim 2 maanden 18:00 naar bed. En ik heb de laatste weken gemerkt dat het mij heel prettig lijkt om vanaf 18;00 tot een uur of 22;00 iets te gaan doen. Ik zal in mijn komende blogs, meer over ons gezin vertellen, de dingetjes waar ik tegen aanloop. Ik dacht dat dit wel een leuke kennismakingsblog was!
Tot schrijfs.
Sharon