Het lichtpuntje breid zich uit tot een brandvuur.

Ik zit bij een vriendin van mijn mam op de bank. Een theetje te doen en haar even bij te kletsen hoe ons leven er het afgelopen jaar heeft uitgezien en waar we momenteel wonen. Als ik het zo allemaal achter elkaar opnoem begin ik te lachen. Het klinkt als een slechte komedie waar geen einde aan leek te komen. En dus sluit ik mijn verhaal af dat we nu een andere aannemer hebben waar andere bedragen uitrollen dan de vorige. Maar dat ons plan natuurlijk over een week weer heel anders kan zijn. 

Want op de een of andere manier als ik denk die richting gaan we in lijkt het universum te denken: 'Nou, dat gaan we mooi niet doen'.  en veranderd alles. Maar zoals iedere keer denk ik nu ook weer dit word het plan. 

Op het monent waarop we dachten dat het verkopen werd of verkopen. Verscheen er toch nog een lichtpuntje. En dat lichtpuntje heeft zich uitgebreid tot een brandvuur. Afgelopen dinsdag is de nieuwe aannemer bij onze ruine geweest om te kijken of er echt niets meer kon blijven staan. Maar dit was toch echt het geval het moet plat. Gelukkig dat we daarvoor al de sloop en bouwvergunningen hebben liggen dus daar hoeven we niet meer op te wachten. Heel voorzichtig kaart de aannemer aan dat er veel bij komt kijken bij een eigen huis bouwen. Dat er een keuken, badkamer, vloeren, verlichting enz. moet worden uitgezocht. Gelijk halen we hem uit die overpeinzing dat al die ontwerpen en keuzes al zijn gemaakt. We zijn al bijna twee jaar bezig met het ontwerpen van ons thuis en de inrichting ervan. Even kijkt hij verbaasd maar begint daarna te lachen dat, dat een hoop tijd scheelt. 

Dus het plan word gemaakt. Ik ga een sloper regelen die alles plat gooid en afvoerd. Ook ga ik alle rapporten doorsturen aan de aannemer zodat hij alle berekeningen enz. heeft. En hij gaat een offerte maken wat dit ons gaat kosten en aan de hand daarvan gaan we kijken wat we zelf kunnen doen om zo kosten te besparen. Dat was het plan donderdagmiddag toen ik bij die vriendin een theetje zat te doen. 

Maar zoals dat in ons lingetjes leven gaat had ik de woorden nog niet goed en wel uitgesproken toen ik in de avond een mail kreeg van de aannemer. Hij had ons ontwerp en stuk grond wat we hebben nog eens goed bekeken en ons huis is ideaal voor een houtenskeletbouw. Nou heb ik al veel termen gehoord sinds we aan dit avontuur begonnen zijn maar deze kende ik nog niet. Het komt ook nog niet heel veel voor in Nederland maar hij is erin gespecialiseerd. Het scheelt heel veel tijd en geld en het is net zo goed als een huis wat op traditionele manier gebouwd word. Of we hier open voor stonden? Natuurlijk staan we dat. We missen een eigen thuis met onze eigen spulletjes. 

Tegenwoordig noemen onze meiden het vakantiehuisje hun thuis. En hoewel we hier heerlijk wonen missen we onze spulletjes die in de opslag staan. Dus alles wat het maakt dat we eerder in ons huis kunnen is meegenomen. En dus is het plan gewijzigd. We gaan nog steeds een nieuw thuis bouwen. Alleen moeten we nu gaan kijken of we nog aanvullingen nodig hebben van onze bouwvergunningen en of er andere constructietekeningen gemaakt moet worden. Dus zonder dat we precies weten wat het is vertrouwen we op onze aannemer en zet ik alles in gang wat hij van ons vraagt. Zelf merk ik dat ik enthousiast word van dit idee en slaap gelijk ook een stuk beter. 

Volgens mij voelen de meiden het ook want afgelopen nacht heb ik weer eens een hele nacht door kunnen slapen tot half acht vanochtend. En dat terwijl de dames gewoon thuis waren.  Met als gevolg dat ik mij nu zo brak voel als maar zijn kan omdat het lijf het niet meer gewend is aan 8 uur aaneengesloten slaap. Maar het maakt allemaal niets uit want wij gaan binnenkort de sloophamer door het huis halen.