Het leven van een nieuwe mama

Van te voren haal je zoveel vragen in je hoofd, hoe zou het zijn straks met een kleintje? word alles echt zo anders? of gaat het allemaal vanzelf? Zal ik het wel goed doen? Ga ik mijn kind wel mooi vinden? Weet ik wat ik moet doen als hij huilt? Word ik in de nacht wel wakker als hij huilt? en misschien wel de allermooiste hersenkraker en klassieker: Kan ik deze verantwoording wel aan?

Allemaal vragen waarvan ik nu denk, waar maakte ik me druk over. Maar het zal wel bij het proces gehoord hebben in de aanloop naar het moederschap want de realiteit voelde voor mij als een heel natuurlijk iets. Het ging allemaal vanzelf en zo lang ik maar bleef vertrouwen op mijn eigen gevoel bleef mijn kindje goed groeien en tevreden in slaap vallen.

Inmiddels is de kleine 9 weken oud en heb ik het gevoel dat we elkaar nu echt kennen, dat als ik hem hoor huilen, ik weet wat hij wil of juist niet wil. Ik voel een rust over me heen komen omdat ik weet dat mijn gevoel altijd de juiste zal zijn. Zijn mooie mimiek, ik kan er naar blijven kijken.

Ik ben verliefd en kan soms wel een traan laten als ik kijk naar zijn tevreden gezichtje die ver in dromenland is. Ik wil hem continue knuffelen en dicht tegen me aan houden, hem beschermen voor al het kwaad wat deze wereld kan hebben.

Al een aantal weken speel ik met de gedachte mijn nieuwe titel te beschrijven, hoe dat voor mij voelt en hoe ik ermee om ga. Vanmorgen dacht ik dat het er maar eens van moest komen en heb ik de computerpen gepakt, ik wil jullie graag meenemen in mijn wereld. Mijn nieuwe leven als nieuwbakken mama en daarnaast hoort ook mijn leven als vrouw, vriendin en hardwerkende Area manager bij Søstrene Grene. De komende tijd zal ik jullie eerst nog meenemen in het verleden, de zwangerschap (die niet bepaald makkelijk was), de zwangerschapscursus en de bevalling.

Ik wil het beschrijven om een document te hebben voor onze kleine man, dat hij de mogelijkheid heeft alles terug te lezen hoe zijn mama zijn geboorte, ontwikkeling en leven ervaart (en in de toekomst heeft mogen ervaren) en omdat ik het zelf ook heerlijk vond (en nog steeds vind!) om verhalen van andere mama's te lezen wil ik ook graag mijn verhaal met jullie delen.

Het leven is te mooi om het onbeschreven te laten!