Heel herkenbaar, vorig jaar ook een dochtertje verloren en het blijft voor mij lastig om baby meisjes te zien of vasthouden. Hoe mooi en fijn je gezin ook is, het is nooit meer compleet. Prachtige foto trouwens van jullie dochtertje Anne. ?
Heel herkenbaar, ons gezin is ook nooit compleet. Wij hebben eigenlijk 3 zoons, 1 groot mannenhuishouden. Na de laatste zwangerschap stelde ik mezelf nog steeds de vraag; zijn we nu compleet? Nee antwoordde ik dan. Nog een volgende zwangerschap? Wellicht wel? Maar nadat we sinds een paar weken weten dat onze oudste de diagnose ADHD en autisme heeft gekregen, werd het antwoord op de vraag al voor me ingevuld. Mijn twijfel is weg, maar we zullen nooit compleet zijn. Ik ben moeder van 3 jongens, 2 boven in hun kamer en eentje in Mn hart ?
Zo herkenbaar het gevoel je gezin niet compleet te hebben. Ik denk dat dit gevoel ook nooit meer gaat komen. Mij overvallen de gevoelens vaak als ik iets voor of met een meisje doe (bijv staartje in het haar) dat ik dit nooit bij mijn eigen dochter kan doen. Soms komt dat heel hard binnen en soms kan ik het verdringen. Sterkte!
Wat beschrijf je het mooi. Respect voor jou en wat je meedraagt. Alle begrip dat je niet altijd je hele gezin benoemt. Ik herken t van t verlies van mijn zusje (en dat is toch al een hele tijd geleden). Ik zeg vaak dat we met z'n vieren zijn, terwijl het er vijf zijn. Ook na ruim 25 jaar vergeet ik haar niet, maar om er nou altijd "dat lastige gesprek" te voeren.... dikke knuffel voor jou
????
Heel herkenbaar, vorig jaar ook een dochtertje verloren en het blijft voor mij lastig om baby meisjes te zien of vasthouden. Hoe mooi en fijn je gezin ook is, het is nooit meer compleet. Prachtige foto trouwens van jullie dochtertje Anne. ?
bieniwini
Heel herkenbaar, ons gezin is ook nooit compleet. Wij hebben eigenlijk 3 zoons, 1 groot mannenhuishouden. Na de laatste zwangerschap stelde ik mezelf nog steeds de vraag; zijn we nu compleet? Nee antwoordde ik dan. Nog een volgende zwangerschap? Wellicht wel? Maar nadat we sinds een paar weken weten dat onze oudste de diagnose ADHD en autisme heeft gekregen, werd het antwoord op de vraag al voor me ingevuld. Mijn twijfel is weg, maar we zullen nooit compleet zijn. Ik ben moeder van 3 jongens, 2 boven in hun kamer en eentje in Mn hart ?
mamaof3kids
Zo herkenbaar het gevoel je gezin niet compleet te hebben. Ik denk dat dit gevoel ook nooit meer gaat komen. Mij overvallen de gevoelens vaak als ik iets voor of met een meisje doe (bijv staartje in het haar) dat ik dit nooit bij mijn eigen dochter kan doen. Soms komt dat heel hard binnen en soms kan ik het verdringen. Sterkte!
rebo1982
Wat beschrijf je het mooi. Respect voor jou en wat je meedraagt. Alle begrip dat je niet altijd je hele gezin benoemt. Ik herken t van t verlies van mijn zusje (en dat is toch al een hele tijd geleden). Ik zeg vaak dat we met z'n vieren zijn, terwijl het er vijf zijn. Ook na ruim 25 jaar vergeet ik haar niet, maar om er nou altijd "dat lastige gesprek" te voeren.... dikke knuffel voor jou