8 jaar geleden
Het leven met een angststoornis en moeder zijn
Angst voor buikgriep en bang voor spugen het beïnvloed mij in alles van mijn dagelijks leven
in 2012 na een concert ben ik erg ziek geworden van de buikgriep.
Die buikgriep heeft vanaf toen mijn leven veranderd. Ik heb een angstoornis met dwang gekregen door 1 keer buikgriep te krijgen.
Sinds ik moeder ben komt het wel eens voor dat je kind buikgriep krijgt dit is voor een normale moeder geen probleem opruimen wassen en klaar. Voor mij is dit anders ik heb een angstoornis en ben heel erg bang om het zelf te krijgen, buikgriep tast mijn darmen aan aangezien ik pds heb is dit een drama. Ik vind het erg Moerlijk als mijn zoontje zegt mama ik heb buikpijn me nekharen staan omhoog ik word onrustig en begin als een gek me handen te ontsmetten me vol slikken met pillen enz.
Ik ben zooooooo bang ik kan niet tegen spugen ik kan niet tegen diaree ik word er zo angstig van dat ik er soms paniek aanvallen van krijgt.
Mijn angst stoornis is op dit moment redelijk onder controle ik ben in therapie geweest maar genezen al ik er niet van het zit te diep. Wel heb ik wat oefeningen om iets rustiger te worden. Ik heb een mond masker liggen en handschoenen voor mocht ik spuug moeten ruimen dat ik een beetje beschermer ben. Verder houd ik niet zo van winkelen en supermarkt bezoeken vind ik niet prettig die vieze deuropening dat vieze mandje en karretje de roltrappen lift knopjes iedereen heeft daar aangezeten en niet ieder persoon is zo schoon.
Ik loop altijd met desinfectie middel in me tas en thuis staat een grote pot.
Ook mijn zoontje van 6 moet er aan geloven ik hamer op dat hij ze handen moet wassen op school thuis enz ik ontsmet ze handen als hij thuis komt van school als hij gaat poepen vraag ik of het niet dun was enz. Zoon lief vind dat mama zeurt hij word er gek van 100 keer vraag ik gaat het goed ? Ben je niet misselijk ? Enz door mijn therapie heb ik dit weten te beperken alleen in de ochtend zeg ik , je handen wassen op school. En na school alleen even ze handjes ontsmetten en verder probeer ik me heel erg in te houde.
Ik vind het erg zwaar ik heb ruim een half jaar lang elke week therapie gehad maar ben er mee gestopt het wilt maar niet lukken om het 100% los te laten. Ja zal denken buikgriep het gaat zo snel weer over ja dat weet ik maar mijn gevoel vind dat anders.
Mijn angsten zijn zeker niet weg maar ik kan er redelijk mee omgaan ik heb zo me slechte dagen hoor , als het heerst bijvoorbeeld.
Ja en die dwang stoornis kan ik redelijk beperken maar soms moet het toch echt ik moet dan handen wassen ontsmetten en ik raak liever zo min mogelijk dingen aan .
Deur knoppen
Lift knoppen
Roltrappen
Winkelmandjes
Winkelkarretje
Trapleuningen
Deurknoppen
Eigenlijk alles wat door veel mensen word aangeraakt mijd ik of ik ontsmet me handen erna.
Openbare wc doe ik alleen als de nood groot is maar liever niet.
Ik leef nu al zo vanaf 2012 het hoort bij mijn leven of ik er ooit vanaf kom ? Nou ik denk het niet .
Sommige mensen zullen me voor gek verklaren maar dat ben ik echt niet ja kan het een soort van vergelijken met iemand die heel erg bang is voor spinnen of muizen.
En ik weet dat ik niet de enige ben die dit heeft
Ik heb jaren hang stil gehouden dat ik dit heb maar nu schaam ik me er niet meer voor ik heb een angstoornis en daar mee uit
elke1989
Wat vervelend moet dat zijn zeg! Ik heb een eetstoornis gehad en dat heeft wel wat raakvlakken. Zo'n angststoornis kan je hele leven beheersen. Succes!
Anoniem
Dat klinkt heftig, maar problemen toe durven geven en er tegen knokken is heel dapper. Bij een angst stoornis moet je altijd sterk zijn om het terug te dringen zodat het niet weer meer terrein wint. Dit is rot en vermoeiend. Ik denk dat je er nagenoeg af kan komen. Maar zelfs als het heel goed gaat je op je zelf moet blijven Letten. Ik wil je wel vertellen dat ik ook pds heb en meerdere malen buikgriep heb gehad. Die pech kan je hebben. Ik herken wat je schrijft. Maar ik wil je wel vertellen dat ik behalve me een stel dagen heel rot gevoeld te hebben er echt niet elke keer langer gevolgen van gehad heb. Ik wil je ook geen nieuwe angst aan praten maar er is onderzoek geweest naar hand desinfectie spul. Het blijkt dat goed je handen wassen net zo schoon is en dat na desinfectie gebruikt te hebben je lijf eigenlijk juist makkelijker nare dingen op neemt. Bv. Bpa en dat is eigenlijk erger. Ik hoop dat dit je kan stimuleren van de desinfectie af te blijven. Heel veel vertrouwen in je zelf en kracht en rust toegewenst xxx
Lindsy83
lastig als je zo in angst leeft. Ik vind het wel heel dapper hoe je ermee omgaat. En die ontsmettingsdingen en bepaalde dingen niet aan willen raken heb ik ook hoor. Niet omdat ik bang ben, maar omdat dit gewoon hygienischer is en toch veel ziektes kan voorkomen ;) Heel veel succes!
Annemiek2
Ik vind het dapper dat je het zo beschrijft. Hoewel ik als iemand zonder angst en dwang denk van moet dat nu vindt ik het zeker knap dat je het zo durft te vertellen. Ik hoop dat met dat je dit zo vertelt en het accepteert er meer momenten zullen komen dat het nog minder wordt dan het eerst was. Ik heb ook je bord gelezen wat al wel goed gaat en dat is best knap.