Het leed dat speeldate heet
Wat een stress komt daarbij kijken
Met Brabantse nuchterheid en boerenverstand kom je heel ver… zeggen ze. En ik moet zeggen dat het mij wel geholpen heeft nu.
Mijn dochter had haar eerste speeldate. Ik weet nog niet eens hoe de vader van het meisje heet en leerde 2 weken voorafgaand bij het uitwisselen van de nummers pas de naam van de moeder, maar ben allang blij dat ik dit heb kunnen regelen. Maar wat een gestress op voorhand. Gaan ze wel goed samen spelen, vind de moeder het leuk, is het huis schoon, heb ik leuk speelgoed voor de kids? Of zal ik een spel gaan verzinnen voor ze, eet ze mee en moet ik dan rekening houden met iets, hoe laat wordt ze opgehaald, wil de moeder een kopje koffie of wijn en ga zo nog maar door.
De avond voorafgaand aan de speeldate zijn we niet nerveus, nee joh. We zorgen alleen maar dat het huis schoon is, het speelgoed opgeruimd en netjes. Het oude en kapotte speelgoed weg (wat we natuurlijk ook al eerder hadden kunnen doen, majah… druk druk druk)
Uiteindelijk maar besloten om alle gevoelens los te laten. Wat maakt het uit dat er vaat op de aanrecht staat, of de trap nog onder de verfvlekken zit omdat we deze aan het opknappen zijn en laat ik me vooral niet druk maken over wat de ander van ons huis vind. Zolang wij maar tevreden zijn, de kinderen zich goed vermaken en lekker kunnen spelen, ze genoeg eten en drinken en ze heeel heeeel veel plezier hebben samen, dan komt het allemaal goed.
En laat de laatste zin nu net van toepassing zijn op de geslaagde speeldate, voor herhaling vatbaar!
Natuurlijk is dit ook weer met lichte overdrijving geschreven en maken we ons gelukkig niet zo heel druk om hetgeen wat gebeurt.