Het is toch echt bijzonder hoe wij mensen geprogrammeerd zijn om ervoor te zorgen dat het menselijk ras blijft bestaan.
@hartvolventjes
Het is toch echt bijzonder hoe wij mensen geprogrammeerd zijn om ervoor te zorgen dat het menselijk ras blijft bestaan.
Want dat stuk na de voortplanting is toch behoorlijk aanpoten.
In principe zijn kinderen een heel groot gedeelte van de tijd namelijk behoorlijk lastig. Die van mij dan hè. Niet die van jou. En ze rellen extra goed op slaaptekort.
Mijn peuter had bijvoorbeeld laatst een driftbui van heb ik jou daar, omdat hij vond dat zijn vader een lelijke trui aan had. Tot overmaat van ramp mocht hij ook geen kamerplant voeren aan zijn baby broertje èn de pot van de olijfboom niet gebruiken als zandbak.
Gelukkig was hij erachter gekomen dat hij, als hij op zijn teentjes ging staan, precies bij het koffiezetapparaat kon en dat hij met druppeltjes koffie ook heel mooi kan schilderen op de witte muur.
Ondertussen stapelen de bergen wasgoed zich op tussen alle andere huishoudelijke taken en dan.. net als ik bijna naar buiten kan om de kinderen (en mezelf) uit te laten, schijt de baby zich van boven tot onder vol. Altijd.
Maargoed, wat ik wilde zeggen.
Als de vader en ik dan aan het einde van de dag uitgeteld in bed liggen, zeggen we toch tegen elkaar: 'Wat hebben we het getroffen hè, met onze geweldige kinderen. Niemand heeft zulke leuke kinderen als wij. Oh ze zijn zo schattig en zo slim. En vooral zo helemaal van ons....'
En net als we dan met een gelukzalige glimlach nog even tegen elkaar aankruipen, begint nummer 1 te krijsen en vraag ik mij af hoe nummer 2 er ooit gekomen is. Laat staan nummer 3.