het is nu ons 5jes geen 6jes meer

Vandaag is de dag dat ik het allemaal alleen moet gaan doen, zo lig ik in bed, maar het besef dringt nu pas door ik doe het eigenlijk al jaren alleen. 

4kindjes en de laatste 3 van de zelfde papa, bij mijn 1e ook een ellende tot vluchten aan toe, dat ik al jaren vol hield nooit weer dat ik iets van mij op het spel zet. Ik had eindelijk toen een huisje van me zelf en mijn oudste en dat bleef zo. 

Ik heb jaren al dat de papa van mijn jongste kindjes af en aan de de kliniek in gaat, en ja das voor drugs. Ook in die jaren dat hij mij beetje bij beetje mijn vertrouwen en eigenwaarde afnam. Want ik bleef ik bleef vechten, ik stuurde hem weg als hij weer terugvallen had, wou dat niet bij de kindjes. en toen onze laatste geboren werd en hij mega de fout in ging ook daar is de deur verdomme niet in mijn huis bij onze kindjes. Ik lag op dat moment in het ziekenhuis, onze jongste was al tervroeg geboren veel te klein, en mega ziek. Ze lag op neonatalogie, en het liep heel snel fout, zuurstof zonde uitzuigen van neus en al want ze zat vol vocht en snot. Ze had 2 bacterien op gelopen na haar geboorte (keizersnee was griep epedimie in het ziekenhuis). Toen ik weer thuis kwam ging hij weg zijn moeder was zo lief om me te komen helpen. 9maanden lang heb ik alles alleen gedaan, veel klepperen naar hem zodat hij toch zijn kindjes kon zien. Want dit was hij niet hoe ik hem leerde kennen, hij was anders. Nou nu na 5jaar klaarstaan, 5jaar vechten en toen voor de kindjes en me zelf de rust kiezen ben ik ingeruild afgedankt en voor al alleen weer met de kindjes, en ik moet nu een weg vinden om het echt alleen te doen, want ik ben op moe uitgevochten en voor al klaar met het proberen te onderhouden van zijn band met onze kids. 

Het is nu mama met haar 4prachtige kids en geloof me de weg wordt zwaar want al mijn kids hebben wel iets en hebben hulp nodig bij het opgroeien tot super geweldige kids. Ik doe het met liefde voor ze maar oooooo wat had ik het anders gewild, en echt ik heb er hard voor gevochten maar nu nee nu pas ik er voor om als voetveeg en gebruiksvoor werp te worden gebruikt. 

Ik blijf knokken voor me kids en ik blijf voor hun een zo veilig mogelijke leven geven. en dat doe ik met super veel liefde.