Het is niet wat je denkt...
Ik ontdekte een app gesprek op de telefoon van Philip. Het ging er redelijk intiem aan toe en dat gesprek was niet met mij, zijn vrouw...
Nadat ik was blijven slapen bij mijn vriendin die iets verderop woont en de kindjes gezellig bij oma waren ben ik weer naar huis gegaan. Philip was er niet, hij was bij zijn ouders en zou daar blijven tot ik klaar was om zijn verhaal aan te horen.
Op tafel lag een briefje:
''Liefste, het is niet wat je denkt. Ik hou van jou en ben zielsgelukkig met ons gezin. Laat het me uitleggen alstjeblieft... X''
Twee dagen later was is eraan toe, het gesprek. Hij had me in de tussentijd met rust gelaten en dat kon ik wel waarderen. Er ging zoveel door mijn hoofd dat de waarheid (als hij de waarheid zou zeggen) boven water mocht komen.
Philip belde aan en als een soort van reflex gaven we elkaar een dikke knuffel. Vreemd genoeg voelde het heel fijn, het gaf me erg veel troost.
Hij nam plaats aan tafel en na 1 minuut over koetjes en kalfjes (en praktisch over de kids) gesproken te hebben, liet ik hem aan het woord.
Monique is een collega, al heel lang. Geen directe collega maar een administratief medewerker van een andere afdeling. Ze kwamen elkaar af en toe tegen in de kantine en soms notuleerde ze bij een vergadering.
Philip vond haar al vrij snel interessant, hij bedoelde daar verder niets mee maar hij gaf aan dat hij haar mysterieus en mooi vond. Al jaren keek hij af en toe naar haar, maar of zij hem ooit opgemerkt had? Hij dacht van niet.
Totdat er laatst een drukke periode op het werk was doordat er iemand op vakantie was en twee collega's (langdurig) ziek. Hij zat omhoog en er werd geregeld dat hij 'extra handjes' kreeg als in Monique 1 middag in de week.
Philip en Monique klikte goed en een hele tijd was het puur zakelijk. Na een gezellige vrijdagmiddagborrel veranderde er 'iets'. Hij zei dat ze hem aankeek en hij om was.
Heel fout, maar er is nooit echt iets gebeurd. Daar was ik het niet mee eens.
Hij bedoelde dat er fysiek nooit iets gebeurd is... Maar ze hebben weken lang ge-appt op een manier die je niet met je collega doet. Die berichtjes stuur je alleen aan je partner. Echt serieus, het ging erg ver.
Op kantoor 'negeerden' ze elkaar en ondertussen werd en heen en weer ge-appt... Niet te geloven!
Ik moest dit alles laten bezinken, en verzocht hem om weer te gaan. Op het moment dat ik de deur dicht deed dacht ik aan waar alles begon: de vreemde geldopnames en de verrassing die ik nooit meer heb gekregen...
Mijn verhaal wil ik delen met jullie, mede moeders, en ben benieuwd naar de reacties. Want zie ik nu spoken of doet mijn geliefde man dingen die niet kunnen?
Anoniem
Lieve moeder, Ik denk dat je gevoelens terecht zijn. Ik heb ook recentelijk zoiets meegemaakt, toevallig heet die collega ook Monique... Ga je gevoelens niet zomaar negeren, wij vrouwen hebben een 6e zintuig. Vraag m om volledig open kaart te spelen, zowel verbaal als in geschrift. Dus app gesprekken laten lezen. Maar nogmaals, je gevoel is belangrijk, negeer dat niet. Sterkte
Anoniem
hi, heb dit ook meegemaakt met mijn ex-verloofde... ik had stiekem ook een voorgevoel over hem en een collega maar dacht er verder niet aan omdat ik niet verwachtte dat er iets zou kunnen gebeuren. Uiteindelijk, na 3 mnd apart slapen (zogenaamd omdat hij zich moest kunnen concentreren en omdat ik knarssetand) kwam ik weer achter iets achter en besloot er zelf maar een einde aan de relatie te maken aangezien hij de ballen er niet voor had. dit hoeft niet te betekenen dat dit ook voor jou geldt, maar ze zeggen altijd: bij twijfel niet doen.. mijn intuitie is iig goed en weet dat ik er op kan rekenen.. Ik heb wel altijd gezegd dat alles een reden heeft ook al is het niet meteen duidelijk. Nu is mijn ex al een paar jaar samen met zijn collega en ben ik inmiddels weer verloofd en zwanger (vandaar dat ik op deze site zit ;-) maar geloof me: goed komt het altijd!! veel sterkte! gr MDN ps. nu ben ik zwanger van een andere man (tevens mijn verloofde) en ik moet je zeggen: I LOVE LIFE!
Anoniem
Moeilijk hoor . Ik heb t ook meegemaakt. Wij zijn nog samen maar het is echt een uitdaging. We zijn nu bijna 2 jaar verder maar voel me nog steeds gekwetst.
Watermeisje
Volg je hart. Kan jij er mee leven dat hij het met een ander doet? Dat is de keuze die jij moet maken. Denk goed na en neem de tijd. Hoe sta jij tegen over monogamie. Ik snap je boosheid, je verdriet. Hij heeft heel veel kapot gemaakt. Laat je niet tegenhouden door angst. Alleen red jij je ook wel met je kindjes. Dingen zullen veranderen. Maar je komt er wel.. geloof me er zijn je al veel vrouwen voor gegaan... En ja de anders kant. Ik ben zelf best wel open minded. Ik weet niet of ik het kan voor de rest van mijn leven sex met maar 1 partner hebben.. En snap ik het ook prima als mijn(toekomstige) partner eens buiten de deur wil eten. Maar wat hij mag. Mag ik ook. En dan wel open en eerlijk.