Hoe verloopt een dag met kids echt.

Na een lange stilte hier weer even een update vanuit mijn hartje. In het algemeen gaat het goed. Mijn de kleinste gaat het goed yes!! Met de oudste gaat het goed en mijn mij over het algemeen ook. Ik klim langzaam maar zeker uit het zwarte gat en probeer alles weer op orde te krijgen na 3,5 jaar letterlijk niets doen, oke ik doe veel maar niet de dingen die nodig zijn, zoals het huishouden, administratie, opruimen en organiseren..... 

Inmiddels wordt ik vol gepropt met medicatie en ik heb er een hekel aan maar het helpt! Antidepressiva voor mijn mood en methylfenidaat voor mijn chaos (adhd) en EMDR voor de traumaverwerking. Alles bij elkaar genomen helpt het goed. 

Tot vandaag... Het is mij even te veel... Vrijdag gaan we op vakantie en om op vakantie te kunnen moet ik extra werken zodat ik al mijn klanten van volgende week deze week en de week erna doe, een van de nadelen van een eigen beautysalon. 

Als ik mijn agenda zie moet het echt allemaal lukken, maar toch loop ik op mijn tenen en ben ik zo gespannen. 

Ik werk deze week maar 16 uur. Waarvan ik 8 uur oppas heb. De rest doe ik in de avonduren (en dat stresst me uit, omdat ik weet dat ik minimaal 8 uur slaap nodig heb en nu pas om 22:00 uur klaar ben met werken en om 6:00 uur alweer MAMA,MAMA,MAMA hoor) en ik na mijn werk nooit gelijk in slaap val.

Vandaag ben ik met de kids en ik probeer het huis op orde te krijgen voor de vakantie. Ik probeer de was te doen, de vaatwasser, de keuken (die vol staat met vaat) en de slaapkamer. 

Maar toen liep ik al tegen het eerste probleem aan. Ik kan de was niet doen omdat het niet past in de kast en daardoor overal in huis blijft staan. En dus besloot ik vanmorgen mijn kledingkast te organiseren iets wat al weken moet omdat ik beweer geen kleding te hebben, terwijl de deuren niet meer dicht kunnen.

Alles uit de kast gooien was easy!! Ik dacht zelfs nog oww dit komt wel goed. Maar inmiddels zijn we 4 uur verder en loop ik mij een ongeluk! 

Mamamamamamama neeeehhhhheeeeeeee blijf af, au, mwhaaaaaaaaaa mamamamamamama..... Hij slaat me... Mamamamamamama hij pest me..... Van mij!!!!! Blijf af!!!! En ga zo maar door tussen de spullen door die ik probeer op te ruimen. 

Terwijl ik dan het ene kind troost staat het andere kind op mijn bed te springen en alle net gevouwen kleding weer door elkaar te husselen en de gesorteerde hopen op de grond te gooien. 

En zo gaat het al 4 uur lang.. ondertussen probeer ik mij te focussen op 1 doel en ben ik blij dat de kids tussendoor gewoon hun eetmomenten met mij hebben gehad. Maar de een wil niet slapen en komt steeds uit bed, de andere blijft huilen, ondertussen probeer ik de kleding maar weer als gepropte hopen in de kast te proppen en ook nog een of andere leverancier te woord te staan voor een mega grote levering van kas onderdelen. Springt de hond om mijn benen heen om te spelen en wil mijn oudste niets anders dan mama (super angst aanval met veel tranen, hyperventilatie) 

IK GEEF HET OP! 

Hoe krijgen mensen het voor elkaar om hun huis te ordenen, op te ruimen en de kids te doen... Ik ben op! 

En inmiddels is het halverwege de middag en is mijn huis en voor de kleding kast er nog erger aan toe dan vanmorgen. Doel mislukt 😭