Het heeft lang geduurd maar ik heb mezelf eindelijk zover..

En daar zit ik dan… in bed met mijn laptop op schoot. Al uren te staren naar een beeldscherm met de intentie eindelijk te starten met mijn blog. Mijn angst te gebruiken als motivatie in plaats van verlamming. En de patronen te doorbreken die mij al zolang tegen houden daadwerkelijk iets te doen. 

Hier ben ik!

Ze kennen mij voornamelijk als mama Noe, ik ben 30 jaar oud of jong, moeder van 2 DIY zoons en 2 kant en klaar cadeau gekregen bij mijn man exemplaren. Ik ben gediagnostiseerd met complexe PTSS, AD(H)D en ASS (en dan doel ik niet op mijn derrière). Voor mij de perfecte mix om lekker tegenstrijdig te zijn en daar nog een leuk excuus voor te hebben ook. Deze diagnoses komen namelijk in een 3 voor de prijs van 1 pakket + gratis superkrachten. Denk dan bijvoorbeeld aan: alles kunnen zien, horen en ruiken, de alertheid hebben van een stokstaartje en een magische hyperfocus mode.

Halve glazen water zie ik meestal als half vol. Echter zouden ze helemaal leeg het beste zijn want ik drink echt te weinig!

Jij hebt de rol!

In het leven nemen we verschillende rollen aan. De moederrol is voor mij tussen al die rollen de grootste en meest nederige rol die ik mag vervullen. Mijn dankbaarheid is dan ook niet in woorden uit te drukken… Maar ik ben meer dan alleen moeder. Meer dan alleen de vrouw van. Meer dan dochter, vriendin of verre kennis. Mezelf verloor ik meerdere keren in de afgelopen 30 jaar en nu ontdek ik stapje voor stapje wie ik morgen zal zijn.

Ik neem je mee.

In mijn schrijven wil ik je graag meenemen in mijn wereld. Mijn beleving van het dagelijkse ouderschap, de verschillende visies betreft opvoeding of bijvoorbeeld social media gebruik binnen ons gezin.

Maar ook mijn zwangerschappen met hyperemesis en bekkeninstabiliteit, mijn bevallingen en hoe het is om een gezin te hebben met alleen maar jongens.

Ook focus ik  veel op zelfliefde en waarde, de mooie dingen in het leven, taboe’s doorbreken, dankbaarheid, het her-ontdekken van mezelf als vrouw en het leven met mijn oh zo geliefde labels en diagnoses. Dit allen met een tikje humor en zelfspot.

I’m a boysmom, now what is your superpower?

Genoeg over mij… en mijn vermogen om uren lang langs de voetbalvelden te staan bibberen in de kou. Let’s talk about you! Ik ben nieuwsgierig, wie ben jij? Want hier schrijven is voor mij niet alleen om te zenden maar ook om te ontvangen. Het lijkt me mooi om hier mensen te spreken, dingen te lezen en connectie te voelen met elkaar. Met een traan en met een lach.

It’s our time mama’s! Let’s do this together!

voeg me gerust toe op https://www.instagram.com/messymamanoe/