Het heeft altijd even tijd nodig om in te dalen

Ondanks dat ik zelf nog in de ziektewet zit en dus gewoon thuis ben door alles wat er gebeurd is rondom de bevalling en het ziekenhuisverblijf van Matteo, ging hij vorige week voor het eerst naar de opvang. We hadden dit voor de bevalling al zo geregeld en doordat ik ook niet precies weet wanneer ik weer aan het werk ga, lijkt het me handig dat hij vast gewend raakt.

De eerste keer kreeg ik van iedereen de vraag of ik het niet moeilijk vond, of spannend. Mensen die mij kennen weten wel dat dingen bij mij altijd tijd nodig hebben om in te dalen dus die eerste keer vond ik eigenlijk wel prima. Het was maar voor 3 uurtjes dus zo voorbij gelukkig. Vorige week was hij begin van de week ziek geweest dus hebben we hem thuis gehouden.

Gelukkig heb ik af kunnen spreken dat hij, zolang ik thuis ben, van 10.00 tot 15.00 gaat. Dan hoef ik er niet speciaal m’n bed voor uit en is het ook niet elke keer zo’n lange dag. Ook is het maar 1x in de week dus dat valt mee. Als ik weer werk gaat hij de overige dagen naar z’n opa’s en oma’s. Iets wat we ook al aan het wennen zijn en wat voor mij makkelijkere plekken zijn om hem achter te laten.

Gisteravond realiseerde ik me plotseling dat hij vandaag weer heen zou gaan, dat was ik even vergeten. Nu kreeg ik toch ineens een lichte knoop in m’n maag. Waarom? Ik weet het niet precies. Vertraagde reactie van 2 weken terug denk ik. Zoals ik al zei: het heeft bij mij altijd wat langer nodig om in te dalen..