2 jaar geleden
Het gehaaste leven van een jonge moeder in de grote stad
Rennen we onszelf niet veel te vaak voorbij?
21 jaar, fulltime student, een bijbaan en daarnaast ook nog fulltime moeder. Dat is hoe mijn leven er nu uitziet. Voor mijn opleiding tot HBO-Verlpeegkundige moet ik ongeveer 1 tot 2 keer in de week naar school en heb ik daarnaast flink wat thuiswerk om te doen.
Ik heb tot 36 weken zwangerschap doorgewerkt in het verzorgingshuis waar ik werkte en stond daar ook tot de laatste dag nog alles en iedereen te tillen, te douchen, aan te kleden, etc. Na mijn zwangerschapsverlof ben ik daar niet meer naar teruggegaan (en netjes aangegeven hoor ;)) en per 1 juli 2022 start ik met mijn nieuwe baan bij de Babydump. Heerlijk om (voor nu) elke vrijdag en zaterdag de hele dag tussen al die schattige babykleertjes en babyspulletjes te lopen!
Maar, mijn hoofdbaan (en verreweg de leukste baan) is mama zijn van mijn liefste Vajèn! Tegelijkertijd is het misschien ook wel de zwaarste baan. De gebroken nachten, de sprongetjes, de (voor mij nu nog niet van toepassing, maar voor veel mama's wel) doorkomende tandjes en ga zo maar door. Het is niet niks! Er komen ook zo enorm veel onzekerheden bij kijken. Je wilt alles goed doen voor je kleine hummeltje, maar kan dat wel? Bestaat de 'perfecte' moeder wel en hoe is zij dan?
Laatst werd ik door iemand geconfronteerd met de werkelijkheid. In de grote steden worden we haast gedwongen om zo enorm gehaast te leven. Krijg je het vandaag niet af? Werk dan maar over. Lukt het je niet om je opdracht voor de deadline in te leveren om wat voor reden dan ook? Dan krijg je geen beoordeling en mag je niet over naar het volgende jaar. Ik merk aan mezelf dat ik dat ook heel erg mee naar huis neem. Eigenlijk geen tijd om te stofzuigen? Dan maar gehaast en snel wat eten zodat ik er wel tijd voor heb. Dag en nacht sta ik aan, ook al merk ik aan alles dat mijn hoofd en lichaam om rust schreeuwen.
Het doet pijn en het is moeilijk om het toe te geven, maar ik ben eigenlijk doodop. Niet door de komst van Vajèn, want als ik dan nóg eerlijker ben, was ik al uitgeput voordat zij op de wereld kwam. Ik voel me mentaal en fysiek niet meer fit en daar moet ik wat aan doen. Ik ben nu elke dag aan het trainen en wandelen en van me afschrijven helpt ook enorm.
Het lijkt me zo heerlijk om in de toekomst de stad uit te verhuizen. Naar een mooie, grote boerderij met een groot gezin in een rustige omgeving. Zo één waar meer een mentaliteit heerst van 'krijg je het vandaag écht niet af, dan komt het morgen wel'. Voor nu is dat nog een grote droom, maar ik kom er wel!
Liefs,
Kyara
Benieuwd wat er vooraf ging aan Kyara's zwangerschap? Je leest het hier:
Dinges1706
Heel herkenbaar. 3e jaars hbo student met 2 kids van nu 5 en 8. Ik herken heel erg wat je schrijft. Ben soms zooo toe aan rust. Vandaag gemerkt wat een dag totale ontspanning kan doen.. een dag sauna met een vriendin. Daar was ik zo aan toe. Maar eigenlijk is het dweilen met de kraan open. Het is even opladen en weer door. Neem af en toe je tijd, want het zorgt er uiteindelijk ook voor dat je een leukere mama blijft.
Koalabeer
Heel herkenbaar lieve mama, maar je doet het super! Ik kijk uit naar als ze wat ouder is en je zelf ook wat meer rust krijgt, voor nu is het veel strijden maar je krijgt er zoveel liefde voor terug ❤️