Het gebeurt op momenten dat het echt niet uitkomt

Ooit schaam ik me dood. Het gebeurt op mijn werk, thuis, bij vrienden of gewoon simpelweg in de supermarkt.

Meestal op momenten dat het echt niet uitkomt. Dat het niet hoort en dat je het even niet kan gebruiken. Ik weet het dan gewoon even echt niet meer. Het lijkt misschien alsof ik de moeite er niet voor doe of de tijd er niet voor neem maar geloof me dat is het echt niet. Alsof ik mijn woordenschat tijdens de bevalling verloren ben. Meegekomen met de placenta en zo in de prullenbak geworpen. Terughalen kan niet meer en ik kan er ook niemand echt de schuld van geven.

Ik kom gewoon niet meer op woorden. Bakker, verloskundige, kliko of bakfiets, het klinkt allemaal zo simpel, maar ik weet het gewoon niet meer. Zomaar ineens verdwenen uit mijn hoofd. Ik kan ze wel beschrijven en gelukkig kan ik me daarmee verstaanbaar maken. Ik vermijd het woord, praat eroverheen of geef er een beschrijving van. Vermoeiend dat is het juiste woord. Ik schat in dat ik me twee jaar later niet meer kan verschuilen achter zwangerschapsdementie. Dat klinkt voor mij het meest kloppend.

Maar naast die woorden heb ik het ook met namen. Ik ben er sowieso nooit een held in geweest maar de laatste twee jaar is het om te huilen. Geen enkele naam blijft hangen dus ik gok maar wat in het wilde westen. Door te mompelen hoop ik mezelf onverstaanbaar te maken of ik maak er iets algemeens van: ‘Hoe is het met de kids?’ Ik brand mijn vingers er niet meer aan.

Laatst was ik aan het werk bij een cliënt waar ik al tijden kom. Ik wilde vragen hoe het met haar man was, maar ik wist de naam gewoon niet. “Ik ga even naar het toilet gaf ze net op tijd aan”. Yes, even wat bonustijd om na te denken. Zodra de druk wegvalt gaat het me net iets makkelijker af. Toen ik de wc hoorde doorspoelen kon ik wel een vreugdedansje maken. “Hoe gaat het met Joost?” vroeg ik haar trots toen ze de kamer binnenkwam.

Moet ik ook mensen maar gaan beschrijven dan? Ik schaam me in ieder geval kapot en stiekem hoop ik dat het ooit weer terugkomt. Die zanger met die haardinges en facelift zei weleens: ”ik heb er de kracht niet meer voor”. Nou ik kan je vertellen. Ik heb er geen woorden voor!