Het gaat eigenlijk even niet zo goed met mij

Ik heb wel even getwijfeld of ik hierover iets zou schrijven, vooral omdat ik nog geen eens een gesprek heb gehad met de praktijkondersteuner. Toch besluit ik het te doen, gewoon om ook even m'n hart te luchten & te zien of misschien anderen dit herkennen.

3 weken geleden had ik een gesprek met een vriendin en ineens drong het tot me door, het gaat eigenlijk niet zo goed met me. Maar door dit te vertellen, viel er echt een last van m'n schouders, het luchtte gewoon op!

Diezelfde week heb ik met mijn partner, ouders, broertje & uiteindelijk ook met de huisarts gesproken.De huisarts zei dat het goed is dat ik aan de bel trek, ze denkt namelijk dat ik overspannen ben en dat het wel verstandig is om een afspraak te maken met de praktijkondersteuner.

Zo gezegd, zo gedaan. Aankomende vrijdag 21 mei is het zover & ik vind het rete-spannend!

Waar het allemaal vandaan komt, ik weet het niet. Het is gewoon vol in m'n hoofd, ik wil teveel waardoor er eigenlijk vrij weinig gebeurd.De enige reden dat ik eigenlijk echt m'n bed uit kom is voor Noëlle, anders was ik blijven liggen. 

Voor haar blijf ik overeind, daar vecht ik voor.

Ik ben heel benieuwd wat er tijdens het eerste gesprek verteld en gevraagd zal worden. Zoveel vragen die ik heb op dit moment, maar ik weet zeker dat ik ze dan allemaal vergeten ben. Daar heb ik ook wel echt last van, vanalles vergeten en het dan ook niet opschrijven. Op zulke momenten merk ik dat ik 'last' heb van mn ADD, ben dan te snel weer afgeleid waardoor ik vergeet wat ik moest opschrijven.

Ik hoop met de juiste hulp er weer bovenop te komen en me weer helemaal lekker in m'n vel te voelen.