Het einde van mijn zwangerschapsverlof ..

Aan het begin van je zwangerschap lijkt je verlof nog zo ver weg. Je bent bezig met het eerste trimester, de eerste kwaaltjes (of niet) je leeft van week naar week, van echo naar echo. En als je dan zo over de helft bent en mag gaan nadenken over je verlof dan heb je het allemaal nog in het vooruitzicht.. je kan tijdens je verlof uren fantaseren over alle leuke baby winkeltjes waar je nog even wilt neuzen, waar je koffie wilt drinken, wat je nog nodig heb van die enorme lijst aan spullen voor de baby... Je huis heb je al 237 x opgeruimd en uitgezocht want de nesteldrang is aan! Alles klaar voor de komst van je baby. In mijn geval ook nog een peuter die rond liep en haar aandacht nodig had. Dus dat betekende nog ergers wat energie vandaan halen om te fietsen of een wandeling te maken. Helaas op het einde ging dat niet meer zo soepeltjes maar verlof dus alle tijd. Geen haast meer want we waren klaar voor baby zusje. Alles was gedaan. Nou kan ik sowieso elke dag een nieuw klusje verzinnen maar dat terzijde ;) 

En nu 3 maanden na de geboorte van Abby zit het erop. Eind Mei leek zo ver weg. Ah dat duurt nog heeeel lang was wat ik heel vaak zei! We denken nog niet aan dat ik weer moet werken en m’n twee liefste meisjes moet missen. Maar het is zover, morgen is mijn eerste dag weer. Gelukkig zijn de meiden vooral thuis met papa of oma en dat gaat helemaal goed komen. Maar het voelt zo kort. Waarom hebben wij moeders zo kort verlof? Ik ben er nog helemaal niet klaar voor ook al is het morgen waarschijnlijk alsof ik nooit ben weg geweest.

Wat was het heerlijk om de laatste maanden van m’n zwangerschap met Danni door te brengen en haar te zien opgroeien tot de lieve, eigenwijze en gezellige peuter die ze nu is. En om daarna samen met haar zusje zoveel mogelijk op stap te gaan en te genieten van m’n twee meiden. Deze laatste dag en avond nog even niet nadenken over morgen maar genieten en knuffelen.. 

Het is nog lang geen morgen, toch?