4 jaar geleden
Het eerste jaar was zwaar!
Maar wat hebben we genoten met elkaar
Je zou denken dat je weer volop in je energie zit na een jaar.. maar helaas! Het eerste jaar was zwaar, en ondanks dat mijn zoontje een moeilijkere baby was wat mij echt wel chronisch slaaptekort heeft gegeven, kwam de stress toch echt van buitenaf.
Mijn kindjes zijn mijn alles. En hoe weinig energie ik ook heb soms, ik geniet ontzettend van ze, doe veel met ze en juist dat geeft mij zoveel meer energie. Zo dankbaar dat ik er elke dag voor ze kan en mag zijn, want bij mama is het veilig voor ze.
Wij wonen in een portiekflatje.. Helaas heb ik het niet getroffen met mijn bovenbuurvrouw, zij is geestelijk ziek en ik en mijn kinderen zijn hier de dupe van. Het is naar mij persoonlijk begonnen dat ik 6 maanden zwanger was en de laatste tijd is het op zijn ergst.. woede-uitbarstingen met schelden, schreeuwen, dreigementen, bonken, deuren gooien, stampen, getreiter en noem het maar op. En dat alles omdat mijn zoontje af en toe te lang huilt in haar ogen en ik haar aanspreek op haar gedrag.
Het ergste is nog dat die woede-uitbarstingen in het bijzijn van mijn kinderen gebeuren. Ik ben een hele goede, rustige, geduldige en liefdevolle moeder, en dat iemand anders mijn kinderen bewust schade aanricht en geen rekening met ze houdt vind ik echt heel erg. Ik ben hard bezig en doe er alles aan om verandering in deze situatie te krijgen maar tot die tijd zitten wij hier wel mee en in.
We maken er voor onszelf het beste van, zoals altijd. De buurvrouw heeft het uiteindelijk het zwaarst, dat blijkt wel. En gelukkig kan ik mijn dochter uitleggen dat die buurvrouw ziek is en er dus niks aan kan doen als het gebeurd, en begrijpt zij het ook al valt dat gedrag niet goed te praten.
Helaas hebben mijn kinderen al teveel meegekregen waardoor ze zich alleen bij mij veilig voelen en niet meer uit logeren willen. Ik ga verder niet te veel op de details in en meestal sta ik erboven. Ondanks de stress en vermoeidheid hierdoor heb ik heeeel veel vertrouwen dat het goed gaat komen voor ons op wat voor manier dan ook. Maar liever gister dan morgen, want 1 ding kan ik wel zeggen het is frustrerend en flink vermoeiend om ergens mee te moeten dealen van buitenaf waar je geen invloed op hebt.
Een laatste waarschuwing van de woningbouw heeft ze nu, maar wat zij vooral nodig heeft is dat we een kaarsje met hulp voor haar branden.