Herstel na baarmoederverzakking operatie, Weer urineverlies?!

Hoi Hoi leuk dat je mijn blog leest.

Het is al een tijdje geleden dat ik iets heb geplaatst, ik moest het allemaal een plekje geven en focussen op mijn herstel.

In maart ben ik eindelijk geopereerd ze hebben mijn rechter eierstok eruit gehaald Gelukkig! En hebben ze mijn baarmoeder weer op zn plek terug gebracht en vastgemaakt.

Zoals belooft vertel ik hoe het allemaal verlopen is.

De dag van de operatie was ik zenuwachtig maar hoe gek het ook klinkt ik had er ook echt zin in , tijd voor een ander leven zonder pijn, urineverlies , ziektewet en onzekerheden.

De operatie was goed gegaan, ik werd wakker op de recovery en dit was zo anders dan mijn vorige operatie dat was spoed dus lag ik in mijn eentje op de recovery.

Ik had erg veel pijn dus ik moest wat langer blijven, ik weet nog goed dat ik dacht nou zo pijn als vorige keer zonder pijnstilling gaat mij niet meer gebeuren dus geef me maar wat extra.Toen de pijn wat gezakt was mocht ik terug naar de afdeling, alles voelde raar me hele lichaam deed pijn en van onder voelde het allemaal erg onwennig.

Ik weet nog van mijn bevallingen dat het nou ook niet echt een pretje was van onder maar dit voelde anders, en dat is ook niet zo gek want in de avond mocht de tampon eruit. Er was voor de operatie wel verteld dat er een tampon ingebracht zou worden om het bloeden tegen te gaan.Nou tampon het was een stuk verband van nou niet overdreven misschien wel 1,5 meter lang. Ze bleef er maar aan trekken leek geen eind aan te komen, daarna merkte ik al gauw dat ik wat meer kon ontspannen en heb die nacht ook redelijk geslapen.

De dag erna mocht ik naar huis, me lieve man en kinderen kwamen mij ophalen met een cadeautje omdat ze zo trots op me waren. Zo lief!

De eerste 3 weken was gelukkig mijn man thuis zodat hij voor de kinderen en voor mij kon zorgen. Eerste weken lag ik veel op bed, ook bang om verkeerde bewegingen te maken en daardoor te veel druk om mijn baarmoeder te krijgen waardoor ik het te veel zou belasten. Toen mijn man weer moest gaan werken , ga je automatisch weer de dingen doen die bij het moeder zijn hoort. Kids naar school brengen, beetje opruimen , stiekem een beetje stofzuigen..

Dat was te veel ik moest goed naar mijn lichaam luisteren ik wilde al snel weer veelste veel. Maar hej ik had na zoveel tijd geen pijn meer dus dacht het leven lacht me weer tegemoet ik wil gaan genieten.

Ik kon zelf niesen zonder gelijk in mijn broek te plassen, nou dat was lang geleden hoor.

In mei gingen wij een weekendje weg met vrienden, het regende dus ik sprong heel onverwachts over een plasje heen , ik voelde het meteen ik kon wel janken( heb ik ook gedaan) heel mijn broek was nat , geen klein druppeltje maar nee gewoon een grote vlek.

Toen we thuis kwamen heb ik gelijk de bekkenbodemfysio weer gebeld om een afspraak te maken , ik had al eerder contact gehad met haar via de mail om te bespreken wat ik beter niet kon en wat wel allemaal al kon na 6 weken.

Ze ging mij weer onderzoeken en ze vertelde mij dat het allemaal goed voelde en dat ik meer mijn bekkenbodem moest gaan trainen waardoor het sterker werd en dan zou het goed komen dit was gewoon een onverwachte beweging waardoor het mis ging.

Ik hele dagen door die oefeningen doen, deed het niet expres het was gewoon een gewoonte geworden. Leren ontspannen is ook erg belangrijk daar had ik meer moeite mee dan het aanspannen.

Zomervakantie kwam er aan en ik merkte aan mezelf dat ik niet lekker in mijn vel zat, vond niks leuk had nergens zin in. Ik had mijn toekomst zo anders voor me gezien, ik dacht waarom voel ik me nog steeds beperkt in de dingen die ik doe waarom kan ik niet gewoon genieten nu.

Vakantie zijn wij naar Kroatië geweest daar moesten we veel omhoog lopen op de camping en ook best stukken lopen, ik kreeg last van mijn bekken en mijn bilspieren, doordat ik altijd loop met aangespannen billen om bang te zijn voor urineverlies zijn mijn spieren overbelast geraakt. Die moest ik leren gaan ontspannen van de fysio, door de vakantie en het vele lopen heb ik me daar minder mee bezig gehouden zo dacht ik, komt door mezelf ik moet beter ontspannen.

Fysio vertelde mij geeft het tijd, blijf je oefeningen doen hoeft niet hele dagen gewoon 10 keer per dag aanspannen en vooral goed ontspannen.

Toch voelde het niet goed, ik kon het niet begrijpen waarom ik mij zo voelde ik was toch geopereerd het probleem was verholpen ik moet gaan genieten.

Weer lid geworden van de sportschool, eindelijk weer doen waar ik me lekker bij voel.

Ik ging Spinnen nou ik zal je de details besparen maar het was niet best, ik was blij dat zo fietsbroekje een zeem heeft….

Lachen, hoesten, ritje in de achtbaan, dansen, onverwachte beweging maken.

Iedereen om me heen zei dit is niet goed, je bent geopereerd en heb nog steeds urineverlies , ja joh dat heeft tijd nodig bleef ik maar zeggen. Toch vertrouwde ik het zelf ook niet helemaal misschien was deze operatie niet voldoende en moest ik nog een bandje om me blaas dacht nog dat doen ze zo vaak dat is zo gepiept

Dus ben ik opnieuw een afspraak gaan maken bij de gynaecoloog die mijn geopereerd heeft…..

Benieuwd hoe die afspraak is verlopen , lees dan mijn volgende blog die ik snel zal plaatsen.

Liefs Shirley