1 jaar geleden
Help, wat zou jij doen?
Ik zit met een dilemma waar ik vaker mee zit. Voel mij dan schuldig.
Oke ik probeer alleen deze situatie te schetsen zonder alle andere voorvallen erbij te halen. Zodat het een neutraler beeld is.
Mijn ouders waren paar weken terug met de camper hier. Dan zouden we ze zien. Aangezien het anderhalf uur rijden is van mijn huis naar hun huis. Dit ging toen niet door. Geeft niks was bijzonder qua keuze maar is aan hun.
Nu wilden ze aankomend weekend in de buurt op de camping staan. Zodat het aan te fietsen is. En dan konden hun wel eens een avondje oppassen Zodat man en ik ook een paar uurtjes samen zouden zijn. Dit had ik al verwacht dat niet door zou gaan. Gebeurd vaker met deze beloftes.
Nu komen ze morgenmiddag op een minicamping aan. Op zich op tijd om mijn oudste bij school op te wachten. Zou die heel leuk vinden. Maar nee gaan ze niet doen.
Ik heb dochter van 1,5j en zoon van bijna 7..
Ben zelf rolstoelgebonden en kan geen stap lopen.
Ze wilt dat ik naar hun minicamping kom, alleen met de 2 kinderen. Kind 1 moet dan slaap overslaan en kind 2 kan niet lekker in het zwembadje thuis. En ik heb niet alles bij de hand. De jongste loopt hard en snel, daar moet je bij blijven. Hier thuis is alles aangepast en kan ze niet weglopen.
Als ik naar de minicamping zou gaan moet mijn jongste bij mij op scootmobiel op schoot, volle tassen mee met eten en drinken en schone luiers, droog schoon setje kleren. Mijn zoon zou dan niet afspreken en moeten fietsen naar die mini camping waar dus verder niet echt iets is.
Mijn optie was kom naar hier. Hun hebben fietsen bij, en binnen 5 a 10 min sta je er. Je neemt het hondje in mandje mee. Die is dan welkom. En dan zie je mij een de kinderen. En zou jongste ook nog gewoon haar 2e slaapje kunnen doen.
Oja zaterdagochtend moest ik maar alleen met de oudste komen
En zaterdagavond moeten we ze 100x dankjewel zeggen want ipv datenight met z'n 2en .. mogen we misschien mee uit eten. Want op de kinderen letten doen ze niet. Bier op terras is belangrijker.
Ze zijn er nog niet. Maar ik kan dus niet slapen van de stress die het mij geeft. En ik ben te onzeker. Ik zou zo graag zeggen. Nou de ballen dan hoeft t allemaal niet..
Maar aangezien dit de enige opa en oma voor m'n kindjes zijn vind ik het zwaar..
Wat zouden jullie doen?
Ze vinden trouwens mijn handicap niks ( mis 1 been) en t is regelmatig dat ik mij volgens hun maar aanstel dat ik blij mag zijn met zon vent om me heen die dat wel allemaal wilt doen.
Sorry veel langer als verwacht.. als jullie er nog wel goede ideeën in zien, laat het weten. Want heb zo het gevoel dat ik verkeerd heb gedaan
Anoniem
Misschien heb je hier iets aan familie heb je en vrienden kies je gebruik je energie aan zaken die iets voor je doen in plaats van aan een dood paard te trekken op een moment zullen je kinderen je standpunt begrijpen.Overigens moeten je ouders zich schamen en dat is mijn mening en probeer het los te laten
Meeleefster
Hoe moeilijk ook, toch je grenzen aangeven. Jij voelt wat je wel of niet kunt, jij weet wat het beste is voor jouw kinderen. Fijn als ze jou en je gezin willen zien, maar dan moeten ze naar jouw huis komen. En wat het oppassen betreft, zoek een betrouwbare oppas, die is vast wel te vinden! Wijsheid en standvastigheid gewenst! 💪
Giesje71
Ik ben het met Mirjam eens zoek een ouder paar in de buurt op die misschien een opa en oma willen zijn voor je kinderen heel sneu maar dit komt niet goed en je ergert je alleen maar. Jeetje je wordt gewoon niet serieus genomen door ze heb ik het idee. En jij strest omdat het je ouders zijn en daar misschien toch niet tegenin durft te gaan.
Mirjam
Bij sommige mensen kan je het nooit goed doen. Het is jammer van de energie. Zoek een leuke eenzame oudere in de buurt als je graag een opa of oma voor je kinderen wil. En geef je grenzen aan. Al snap ik je stress helemaal ik denk dat dat blijft bij je ouders ben je toch altijd kind....