8 jaar geleden
help ik slaap niet..
Een zoontje die mama doodmoe maakt. Ik slaap al 4 jaar niet meer door. En t laatste anderhalf jaar minimaal help
Hallo allemaal.
Ik post dit bericht omdat ik ten einde raad ben. Sinds ik bevallen ben van mn dochter (4 jaar geleden) slaap ik niet meer door logisch naturlijk als je een kind hebt. Toen zei 1 jaar en 9 maanden was was ik zwanger van mn zoon en raakte depressief in deze periode. Ik kon bijna niks meer. Toen mn zoon geboren was sliep hij s nachts helemaal niets en overdag veel. Toen kon ik natuurlijk niet slapen. Want mn dochter van toen 2.5 jaar liep rond in huis. Nu zijn we 19 maanden verder en t slapen is nog steeds een ramp. Ik slaap op een gemiddelde nacht 3 uurtjes. Daarnaast neem ik alle zorg op me van de kids en het huishouden. Tevens is mn zoon aan me "verslaafd" alleen mama anders word hij hysterisch ( ik geef er niet bewust aan toe) mn man werkt heel veel dus ik kan niet echt terug vallen op zijn support. Hebben jullie tips om een verslaafde dreumes in ieder geval snachts eens door kan slapen en mama dus ook. Merk namelijk dat ik niet meer een hele leuke moeder ben ( wat ik wel was)
Please help me
Liefs anouk
Annemiek2
En wat als je zijn bed naast jullie bed zet? dan slaapt hij in zijn eigen bed. Teminste als jullie hier de ruimte vor hebben. Een andere optie die ik ook wel eens voorbij heb zien komen is een matras naast het bed van je kind leggen en daar zelf gaan slapen. Hoe dan ook heel veel sterkte hiermee en ik hoop dat het een keer wel gaat lukken.
anouk87
Thnx. Ik heb dat ook geprobeerd. Hij slaapt dan wel beter. Maar blijft wakker worden en hij veweegt zoveel dat ik wakker word ( ben een hele lichte slaapster) ben nu ook bezig met de methode op det grond zitten en steeds verder weg gaan.. lukt even .. laten huilen ook geprobeerd maar hij stopt niet. Mn man eruit gestuurd dan is t nog erger.. thnx voor t meedenken x
Anoniem
Ik zou hem gewoon bij mij in bed pakken als ik jou was. Dan heeft hij zijn mama en jij je slaap. Onze zoon heeft dit ook gehad en nu soms nog (hij is inmiddels 4). Toen hij klein was waren er nachten dat hij tussen ons in sliep, maar ook periodes dat hij gewoon in zijn eigen bed lag. Wij hebben er niet moeilijk over gedaan, want dit was de enige manier dat we allemaal onze slaap kregen.