Help!! De eerste jokkebrokken van een moeder...

Jaa een nieuwe blog van mij, maar (helaas) nog niet het vervolg van onze reis naar moeder(s) worden, deze zal later deze week volgen. Ach jaa dat zal deze blog er vast niet minder leuk op maken om te lezen (i hope hahahaha)..  Tegelijkertijd ben ik ook benieuwd naar de eventuele tips. 

Here we go..  

❥  Ieder jaar als de Sint, Pieten en de Kerstman in het land komen, begint mijn geweten mij ook weer te bezoeken... Onze kinderen hebben wij laten geloven in deze mythe van Sinterklaas, de Pieten en de Kerstman. Eigenlijk is dit zwart-wit gezien de eerste leugen(s) die ik aan mijn kinderen heb verteld. Al klinkt het woord leugen niet passend en zwaar beladen, toch is het wel zo.. Toch?? 

Ik noem het gewoon jokkebrokken vanuit mijn kant, dan klinkt het minder erg hahaha. Wanneer is het eigenlijk de tijd om je... en in dit geval onze kinderen te vertellen dat Sinterklaas, Pieten en de Kerstman niet bestaan? Dat wij (Rowena en ik) onze twee zoontjes Jesaiah (4 jaar) en Isaiah (2 jaar) bewust voor de gek hebben gehouden. 

Ik vind het maar lastig. Wanneer is het de leeftijd om dit te vertellen? Ik zou het echt niet weten.. Met elkaar hebben wij het wel een paar keer hierover gehad, wanneer is het eigenlijk de tijd? Wij weten het niet. Yes; de feestdagen heb ik overleefd, de kinderen hebben genoten en geloven nog in de mythe van Sinterklaas, de Pieten en de Kerstman. Jaa echt waar, onze kinderen hadden ze gezien en gehoord in ons huis. Wat kan ik toch genieten van de fantasie verhalen die zij vertellen. Super schattig blijf ik dit vinden!! Conclusie: Dit jaar was het nog niet het jaar om te vertellen dat de mama's aan het jokkebrokken zijn.

Maar dan... 

Gisteren met het naar bed brengen hadden de jongens andere plannen dan te gaan slapen. Ik begin te tellen 1 2 3 4 .. 100 pfff ze gaan maar niet slapen. Eindelijk one down and one more to go. 

Ik pak nog een kopje thee en ik hoor niets.. Yes ze slapen allebei.. O neeeeee toch niet. Ik hoor dat Jesaiah 'Mama' roept. Ik tel maar weer 1 2 3 4 5 ... ... 20. Ik kom zijn kamer binnen en vraag hem wat er nouuuu weer is en dat het NU echt klaar moet zijn. Jesaiah heeft nog hele verhalen te vertellen, zo had hij buiten een monster gezien, had hij groene en bruine vuurwerk gezien en gehoord (of dat van de monster klopt weet ik niet hahaha maar het vuurwerk verhaal klopt wel). Ik ga naast hem liggen dit helpt namelijk vaak toch het beste bij hem; nog even samen kroelen voor het slapen gaan. Hij praat maar door en door, ik luister (ondanks ik bij mij eigen denk jongeman ga toch alsjeblieft slapen, ik smeek bijna in mijzelf en gun je mama's een rustig netflix avondje hahaha) en dan verteld hij opeens.... 

Mama iedereen zegt dat Sinterklaas, de Pieten en de Kerstman niet bestaan. Waarom zeggen zij dat? 

Ik ben stil.. Uhmm huh wie zegt dat dan? En wat heb jij gezegd?

Jaaa dat zegt iedereen mama dat Sinterklaas, de Pieten en de Kerstman nep zijn. 

Ik ben weer stil... Jaa dit is het moment om misschien eerlijk te zijn of moet ik het jokkebrokken in stand houden?? Ik weet het niet, ik weet het gewoon echt niet.. Ik blijf stil... Ik weet gewoon niet wat te doen, kan ik een 'Hulplijn' inschakelen ASAP??!! Nee, helaas niet. Wat moet ik doen? Ik geef hem een dikke knuffel en een kusje en zeg wat een gekkies zijn het ook hé? 

Hij zegt er niets meer over, ik knuffel hem nog even en wens hem welterusten. 

Vol verbazing klopt mijn hart, blijf ik jokkebrokken of moet ik opbiechten? Ik ben ook.. nou niet boos, maar ik denk wel bij mijzelf; dat het niet aan de andere oudere kinderen is, om dit te vertellen. Jesaiah was niet verdrietig, maar leuk vond die het niet dat de oudere kindjes dit hadden gezegd. Hij snapt het niet en vraagt mij om uitleg. Ik laat hem eigenlijk in de steek door geen antwoord te geven, of doe ik hier juist goed aan? Ik loop met enig schrik maar weg en denk bij mij eigen hoe moet dit gesprek nu verder gaan? Begin ik er morgen weer over of wacht ik totdat hij er weer over begint? Ik heb geen idee, voor nu laat ik het.. Hij heeft er vandaag niets meer over gezegd (ga niet voor jullie jokkebrokken ben hier heeeeeéél blij mee). Het voelt toch ergens niet goed, wat te doen? Wie weet hoe dit gesprek volgend jaar zal gaan.. 

----------------------------------------------

Dit was een mini blog, kon het niet laten om dit te delen. Show some love and love.. Vergeet niet op het ❥ hartje te klikken. NEE je hoeft hiervoor niet lid te zijn van Mamaplaats en ben je wel lid? Volg mij dan om niets te missen!! Bedankt voor het lezen en tot snel!