Heerlijk kopje thee

De waterkoker wordt weer aangezet. Vanuit de kamer hoor ik gelach komen. " De hoeveelste keer is dit al?"

Ik negeer de opmerking en ga verder met mijn planning tot de verlossende klik komt. Ik pak mijn theedoos uit de kast en pak blindelings de mintthee. Stiekem toch wel mijn favoriet. De thee laat ik even op het aanrecht staan om af koelen.

Ik stop de was in de wasmachine, zet de droger aan en begin met de schone was te vouwen. Kijk vervolgens op de klok. Geen wonder dat de hond zo nerveus aan het rondlopen is. Het is weer tijd voor zijn wandeling.

Schoenen aan, jas aan. Halsband en riem om. "Tot straks!" Roep ik nog. Ik doe namelijk niet echt aan korte wandelingen. Als ik eenmaal buiten ben, weten ze thuis ook dat ik minimaal een half uur weg blijf.

Soms krijg ik nog wel eens een berichtje met de vraag of ik überhaupt nog naar huis kom en nu na 20 minuten onderweg te zijn hoor ik het bekende deuntje dat er een bericht is binnen gekomen.

"Je thee is weer koud."