"Hebben jullie kinderen?"

"Hebben jullie kinderen?"

Voor sommigen kan dit een vervelende vraag zijn. Maar het antwoord op deze vraag is vrij simpel en niet echt een probleem voor ons.

"Nee wij hebben geen kinderen."

Is soms genoeg voor de persoon die er naar vraagt. Deze vraag stellen of beantwoorden vind ik niet vervelend. Sterker nog ik gebruik het vaak als opstapje om mijn syndroom kenbaar te maken en uit te leggen en mensen te laten realiseren dat een kind krijgen voor iedereen totaal niet iets vanzelfsprekend is. Het zet mensen aan het denken.

Vaak wordt deze vraag opgevolgd met de vraag "waarom niet?" Of "moeten of willen jullie daar niet aan beginnen".. Soms reageer ik heel eerlijk en open en soms ben ik kort af.."Ik ben geboren zonder baarmoeder en wij kunnen daarom geen kinderen krijgen." En soms geef ik antwoord in de trend van "we zijn er mee bezig".

Want.. wij wachten nog steeds op onze held, een draagmoeder die dit avontuur wilt aan gaan met ons. Die onze droom en wens samen met ons uit laten komen. Soms geef ik ook helemaal geen antwoord, het ligt bij mij aan de persoon en dag. Je hebt ook van die bemoeiallen die het eigenlijk helemaal niets aan gaat, waarbij je duidelijk ziet dat het ze oprecht eigenlijk niets interesseert. Of dagen dat ik zelf totaal geen zin heb om weer eens alles uit te leggen op dat moment. Die dagen bestaan ook nog steeds. Maar over het algemeen ga ik hier goed mee om en beantwoord ik (of mijn man) de vragen graag, leer ze hopelijk ook wat bij en maak tegelijkertijd de andere kant van fertiliteit/ vruchtbaarheidsproblemen ook kenbaar. Hoe het ook kan gaan bij veel personen of koppels.

Ik begin vaak met wat feiten en geef ze informatie over onvruchtbaarheid,daarna begin ik mits er oprechte interesse is ,over mijn eigen diagnose.

• 1 op de 6 koppels hebben problemen om zwanger te worden.

• Bij 10% van de koppels met vruchtbaarheidsproblemen wordt nooit een oorzaak gevonden.

• De oorzaak van vruchtbaarheidsproblemen kan zowel bij de vrouw als bij de man liggen.

• de meest voorkomende oorzaken die vruchtbaarheidsproblemen kunnen veroorzaken zijn :Hormoonstoornissen, PCOS , endemetriose,schildklierafwijkingen,vervroegde overgang, kanker.

•Bij mannen kan zijn dat er geen levende zaadcellen in het sperma van de man zitten, of te weinig, of dat de cellen slecht beweeglijk zijn waardoor ze nooit een eicel kunnen binnendringen. Een afwijkende vorm van de spermacellen kan eveneens leiden tot vruchtbaarheidsproblemen ,etc..

• 1 op de 4500 vrouwen wereldwijd wordt zonder baarmoeder geboren en hebben het MRKH syndroom.

Daarna als er interesse is vertel ik waarom wij geen kinderen kunnen krijgen. Dat ik geboren ben zonder baarmoeder,  zonder gedeelte van mijn vagina. Het missen van mijn nier en de andere lichamelijke problemen die ook kunnen ontstaan bij MRKH syndroom. Hart ,gehoor en bot afwijkingen. Ik leg uit dat ik wel mijn eierstokken en hormonen heb. Dat ik nooit ongesteld wordt. Dat de vulva er wel compleet en normaal uitziet.

En daarna praat ik over waarom ik hier zo open over praat. Hoe ik vanaf mijn 12e tot 17 jaar dacht dat ik als enige zo geboren was, dat ik mij zo lang extreem alleen voelde. Zo raar en anders voelde. Dat ik dacht dat ik een alien was. Hoe ik mij enorm schaamde, de enorme depressies die dit teweeggebracht heeft.

Ik wil niet dat een andere vrouw of jonge meid zich ooit zo alleen hoeft te voelen in deze diagnose als dat ik deed. Praten is voor mij mijn therapie,  mijn weg naar acceptatie geweest. En als ik anderen daarmee alleen al een klein stukje kan helpen, doe ik dit graag.

Het is zo belangrijk anderen te leren over dit syndroom om zo een klein beetje taboe en schaamte weg te halen die vaak gepaard gaat met deze diagnose. Dan wel niet meer voor mijzelf maar vooral voor de andere jonge meiden die net gediagnosticeerd zijn met MRKH syndroom.

Mijn diagnose zal ik met trots dragen en dit zal mij nooit tegenhouden het leven te leiden zoals ik dat wil. Veel van de vrouwen met MRKH syndroom zijn toch moeder geworden.  Allemaal op hun eigen manier en eigen weg. Sommigen hebben gekozen voor pleegouderschap, draagmoederschap,  adoptie of baarmoedertransplantatie als ze deze optie kregen.

Sommigen hebben gekozen voor huisdieren, of gekozen om niet te gaan voor ouderschap. Wat ook helemaal prima is. Het leven stopt niet na deze diagnose. En het leven stopt niet als je vruchtbaarheidsproblemen hebt. Ook al kan dit wel zo voelen. We leren leven en genieten met alles wat wij wel hebben. Focussen ons niet meer op wat wij niet hebben. Zijn erg dankbaar voor kleine dingen in het leven.

We passen ons aan en overwinnen.. ieder op onze eigen manier en tijd. En hoe het voor ons ook lopen gaat ..wellicht ooit kunnen wij volmondig en trots antwoorden op deze vraag met "ja!". 

Tot die tijd leven wij ons leven met alles wat wij wel hebben, genieten wij en gaan door. Want deze diagnose stopt ons niet, het is misschien een beetje anders en soms wat aanpassen maar het houdt ons zeker niet tegen. In de tussentijd zijn wij bezig ons leven helemaal op orde te krijgen. Met leuke activiteiten, reizen en herinneringen maken, werken, een mooi huisje creëren en de beste en leukste tante en oom zijn voor onze neefjes en nichtjes. Het leven staat niet stil voor ons.

Want als het leven je even laat struikelen maak er dan een salto van. Er is nog zo veel wat wij willen, een camper kopen, naar Noorwegen gaan, cursussen doen. Onze kinderwens staat voor ons meer op de achtergrond en op een laag pitje.  Er is immers niet veel wat wij er aan kunnen veranderen of doen.

Wij kunnen doordat onze eigen kinderwens iets op de achtergrond staat,meer genieten van het leven. En mocht de tijd en kans ooit daar zijn, kunnen wij hopelijk het beste leven geven aan ons wellicht toekomstige kindje wat het verdient. En zullen wij alles geven wat wij in ons hebben om echt goede ouders te kunnen zijn.

Eerder dacht ik altijd dat mijn leven zonder kind niet compleet of heel zou zijn en af en toe maakten deze vragen mij heel verdrietig. Maar ik heb geleerd dat wij al compleet zijn in ons individuele leven en als partners.

Een kind krijgen maakt ons niet meer of minder compleet. Een kind is een aanvulling op je leven, maar het moet geen invulling zijn. Het is zo ontzettend welkom maar hoe het ook lopen gaat. Wij zijn al heel!

Heel gelukkig,

Heel compleet en heel in ons eigen leven.

Wat vind jij van deze persoonlijke vragen stellen?

En hoe ga jij hier mee om?