Hallo moeilijke tijden van eerder!

Het begon op de basisschool, ik zat op een speciale school voor autisme. en de eerste paar jaren waren leuk. Nee geweldig zelfs.

tot dat ik 10 werd, ik kwam in een nieuwe klas en al mijn vriendjes en vriendinnetjes gingen naar een normale school.

Ik ben graag terug getrokken in mezelf, ik lees graag een boek of droomde weg over de toekomst, ik wilde altijd graag verpleegkundige worden.

Hier begon het pesten. ik kwam op voor een meisje die gepest werd. Wat ik niet wist is dat ze daardoor mij gingen pesten, en het meisje waar ik altijd voor op kwam deed zelfs mee met mij te pesten.

Ik was raar kreeg ik te horen, ik ben lelijk, en uiteindelijk resulteerde dit in dat ik na school regelmatig in elkaar geslagen werd.

Want hey ik was anders, ik ging met pijn en moeite naar school, ik wilde niet meer heen. De leraren deden niks en mijn ouders konden niks doen.

Na twee jaar pesten mocht ik eindelijk naar de middelbare school!! Ik kreeg het advies om weer naar een speciale school te gaan.

Want ze vonden mijn gedrag niet sterk genoeg voor een normale school.

Daar gingen de pesters dan naar een normale school, vmbo of havo.

Wat vondt ik dat oneerlijk.

Op de middelbare school zaten mijn pesters niet dus ging het weer goed, al had ik nu moeite met mensen vertrouwen.

Ik het eerste jaar begon de lange ziekte van mijn moeder de kop op te stekken.

En in het tweede jaar kwamen weer twee van mijn pesters bij mij op school te zitten...

En je raad het al het pesten begon weer...

Ondertussen deed ik modellenwerk bij elite models in Amsterdam dus ik had wat meer zelf vertrouwen.

Maar dat werd weer met de grond gelijk gemaakt, een van mijn pesters had ook het ook geprobeert bij elite models binnen te komen en dat was haar niet gelukt.

Ze schold mij uit voor lelijke big, en dat ze wel stront in hun ogen moesten hebben om mij aan te nemen bij een modellenbureau. Want zo knap was ik ook weer niet.

Ik moest regelmatig eerder weg, mijn vader lag in het ziekenhuis en mijn moeder in een gesloten afdeling ik was 14 en regelmatig alleen thuis.

Ik moest boodschappen doen voor mijzelf, en kleding naar mijn ouders brengen. Ook daarvoor werd ik na school een keer in elkaar geslagen.

Want ik was een aansteller, en mijn ouders lagen niet in het ziekenhuis zijde ze.

Uiteindelijk ben ik op mijn 14e, een half jaar niet naar school gegaan. Ik kon niet meer en ik kon mijn ouders hier niet mee belasten niet nu.

Ondertussen kreeg ik dreig emails van mijn klasgenoten, met lelijke woorden...

Ik ging alleen heen voor de toetsen, en daar haalde ik gelukkig wel 7's en 8jes op.

Ik was 15 en mijn vader was weer thuis uit het ziekenhuis.

Ik was niet meer alleen thuis met onze hond.

Ik kreeg havo advies, maar ben naar het mbo gegaan op verzoek van mijn vader.

Ik als een in mezelf gekeerd eendje, ging weer naar school ook al maakte ik geen vrienden ik was te bang.

Uiteindelijk stond de kinderbescherming voor mijn deur.... mijn pesters hadden gezegt dat ik kinderporno foto's liet maken van mezelf.

Ik deed toen modellen werk en dat waren gewoon badpak en normale kleding foto's dit was dus de na schop van mijn pesters....

Mijn vader heeft veel gezeur met jeugdzorg gehad, mijn moeder kwam thuis en was zo ziek dat ze niet uit bed kon komen.

Mijn vader ging aan de drank, en kreeg nog een hartaanval, het ging thuis berg af waards.

We moesten mijn moeder gaan verzorgen hulp kregen we niet.

Toen ik 17 was kreeg ik een vrien Devon. En mijn moeder en Devon waren vuur ze mochten elkaar echt niet.

Ik moest kiezen, Devon of mijn ouders, dan ben je 17 en verliefd je weet wel leven van de liefde in films lijkt dat zo mooi.

Ik ben op straat gezet. En kreeg niks mee,

En de ellende begon weer.

Jeugdzorg had geen plek en kon alleen bij de crisisnachtopvang terecht. Om vervolgens overdag op straat te zwerven.

Devon's ouders wilde mij niet daar want anders kregen ze misschien problemen met mijn ouders.

Een vriendin heeft mij onderdak gegeven en een maand later had ik mijn mbo diploma!!

Na twee maanden bij mijn vriendin te hebben gezeten, kreeg ik een kamer op begeleid wonen.

Soms mocht ik het weekend bij mijn vriend devon logeren, maar ook daar was ik teveel.

Ik was te min voor hun zoon, ik had tenslote maar mbo, en hun wilde iemand met hogere diploma's

Devon zijn broer had een vriendin en die deed universiteit zij was het hellemaal voor ze.

Hun mochten samen douche, wij niet, zij mocht weken lang logeren, ik maar max 2 dagen.

Ondertussen werkte ik part-time, en ik kreeg een beetje stufi en een mini wajong.

Ik kreeg aanbod tot woonruimte ik wilde devon meenemen.

Zijn ouders hebben op hem ingepraat samenwonen met een student is niet handig toch?

Twee weken later gingen zijn broer en vriendin samenwonen terwijl zij ook student is. Daar waren ze zo gelukkig mee, de vraag wanneer het eerste kind kwam zijde ze vol blijdschap.

Terwijl tegen mij gezegt werd je slikt de pil toch wel hé? we hebben geen zin in dat je een kind krijgt van onze zoon.

Toen kwam de eerste kerst, iedereen van zijn familie ging op vakantie ook Devon, maar ik mocht niet mee, zijn broer betaalde het en wilde mij niet mee hebben.

Daar zit je dan met kerst alleen, zonder ouders, zonder je vriend waar je zo van houdt.

Toen was Devon afgestudeerd! Ik was zo blij ons leven kon beginnen, zijn broer organiseerde een afstudeer feestje. Maar ik mocht niet komen....

Er brak iets in mij, ik vondt mezelf al niks maar ik begon mezelf niet meer als mens te zien. ik voelde me een dier.

Zijn familie zij dat ik moest stoppen met modellenwerk want dat is ordinair, dus heb ik mezelf terug getrokken uit de miss Rotterdam verkiezing ik was door naar de finale.

Wat later heb ik.

De relatie verbroken, een maand later ging die weer aan, ik heb devon zijn mobiel nagekeken.

Hij typte eerder naar zijn broer het is uit, en zijn broer zij eindelijk dat werd tijd.

Zijn broer vertelde me ook even haar fijn dat mensen die wajong hadden thuis hoorde in de gaskelder, want daar had niemand wat aan.

Devon kwam niet voor me op.

Zijn broers huis werd met duizenden euro's ingericht door zijn ouders.

Toen devon en ik gingen samenwonen moest ik het van mijn geld doen, en mijn oma betaalde ook mee, mijn moeder betaalde soms stiekem de boodschappen.

Ze kwamen langs, en ze vonden het te armoedig voor hun zoon.

Zijn familie ging met kerst weer op vakantie zonder mij en Devon ging weer mee.

Ik kende Kyle al een tijdje, en ik heb voor het eerst een super kerst gehad. (Ja ik ben toen vreemdgegaan)

Ik voelde me voor het eerst in mijn leven geliefd en gewild, saampjes naar de bios

Kyle durfde in het openbaar met mij te zijn hij was trots op mij!! En mocht mijn moeder!

We konden goed samen praten, ik ben eerlijk tegen Devon geweest!

De relatie ging uit en na twee maanden woonde we weer samen.

Maar hij was vanaf toen wel elke avond bij een (goede vriendin thuis)

Wat later bleek waar hij zelf mee vreemdging.

Toen mijn moeder een jaar later overleed maakte devon het voor goed uit!

Wat bleek nou, Devon had mijn moeder bedreigd, niet lang erna pleegde zij zelfmoord...

En ik bleef achter met niks....

Soms vraag ik me af waarom ben ik zo stom geweest? Ik heb alles voor hem betaald ook zijn hbo en zijn auto rekeningen maar ik was nooit goed genoeg.

Ik werkte me kapot en betaalde alles alleen. En toch was ik voor hun zoon nooit goed genoeg.

En soms voel ik me nog steeds niet goed genoeg voor deze wereld...