Half 8 savonds

Hehe, eindelijk. 19.30 en we zitten. Alle 3 liggen ze in bed en zijn ze heerlijk in dromenland. Voor hoe lang? Tja, dat verschilt nogal eens. We zullen zien wat de nacht ons brengt.

Op het moment zit Jolie in sprong 4. Een heftige weet ik nog van Gwen. Cas heeft nooit heel erg last gehad van sprongen maar ontwikkelde zich ook op z’n eigen manier en tijd. Jolie gaat snel, net als Gwen destijds. Ik vermoed dat ze daardoor ook meer last heeft van een sprong. Afijn, volgens ervaringen van moeders lees ik op Google veel dat sprong 4 heftig is. Moeilijk in slaap kunnen vallen, krijsen, slecht drinken en snachts ineens vaak wakker. Helaas allemaal herkenbaar.

Echter weten we ook dat het weer voorbij gaat, en dat de tijd zo enorm vliegt. Het hoort er allemaal bij en na deze sprong zullen we zien dat ze weer een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. Bij Gwen, onze eerste dacht ik weleens: gaat dit ooot voorbij?! We zijn inmiddels ervaren zullen we maar zeggen. Maar dat maakt het er niet minder makkelijk om. Want poeh hé, zoveel gebroken nachten hakken erin hoor. Sinds vandaag is Cas ook nog eens ziek dus we vrezen bijna om de nacht in te gaan. Met 3 kids in huis is er altijd wel iets. Positief en negatief. En soms zijn we er zelf zo klaar mee maarja, we moeten door. Voel je jezelf wat minder? Tja, daar hebben de kinderen geen boodschap aan. Tropenjaren worden ze genoemd. En dat zijn het. Af en toe behoorlijk pittig en niet leuk. Het gevoel van overleven overheerst soms maar gelijktijdig prent ik mezelf ook in: geniet!! Ze zijn maar zo kort klein, ze hebben ons in verhouding maar zo kort écht nodig. Koester deze momenten. Heb lief. Geniet.

Trending: De echoscopist vertelde dat het schedeltje van ons kindje ontbrak