Gezinshuis (het verschil met pleegzorg )

Daar gaan we , mijn eerste blog en nog wel op mamaplaats. Geen idee nog of iemand op mijn verhalen zit te wachten . Maar ik wil jullie in ieder geval graag meenemen in mijn leven als gezinshuisouder. Een gezinshuis is een gezin waar kinderen die niet thuis kunnen wonen kunnen wonen. Dat kam soms voor korte tijd zijn ( vaak is dat dan een crisisplaatsing) , en dat kan ook tot hun volwassenheid zijn. Het  verschil met een pleeggezin  is dat tenminste 1 ouder professioneel geschoold is.  Een ander verschil is dat het een betaalde baan is. 

Ons gezin bestaat uit onze twee biologische dochters van 21 en 19 jaar die beiden nog thuis wonen , een meisje van 9 , zij woont ruim 5 jaar bij ons , en een jongen van 5 jaar. Hij woont ruim 2 jaar hier. Zij zullen beiden tot hun volwassenheid bij ons blijven . Daarnaast hebben we een crisisplek voor een kind van 2 t/m 8 jaar voor , in principe , maximaal een half jaar . 

Zo lang ik me kan herinneren is dit wat ik graag wil : voor kinderen zorgen waarvan de eigen ouders dat niet lukt. Het beeld wat ik ervan in mijn hoofd had was natuurlijk helemaal niet passend bij de realiteit . Wist ik veel ! Hechtingsproblemen? Daar zou ik prima mee om kunnen gaan en liefde en structuur maakt alles goed . Mot . Natuurlijk werkt het zo niet ! En als ik eerlijk ben had ik ook een soort van gevoel van goed doen . En dat daar dan mensen dankbaar om zouden zijn. Maar dankbaar zijn omdat je kind niet bij jou op kan groeien ? Dat is wel erg veel gevraagd natuurlijk. Soms gebeurd het wel. Dan krijgen we een heel lief kaartje . Of een bloemetje , of gewoon mooie woorden of een knuffel. En dat is heel fijn en mooi. Maar daar doen we het niet voor . Voor mij ligt de motivatie en uitdaging in het mogen zien hoe een kind steeds meer zichzelf wordt , en dat zelf ontdekt. Met alle mogelijkheden en beperkingen. En stiekem ben ik ook een stukje dat kind , want ook ik ontdek steeds weer nieuwe dingen bij mijzelf.