Gevoelens (waar begin je dan?)
Ja zoals de titel al zegt ja gevoelens dat is toch altijd een ding om over te praten. Oké ik begin.
Ik heb in de afgelopen jaaaaaarennn behoorlijk wat meegemaakt.
Door dit gevuld rugzak heeft dit een behoorlijke aanslag geleverd op mijn lichaam maar ook heeft het geestelijk een behoorlijke klap gekregen. Al jaren ben ik met mezelf weer ik omhoog te trekken, voor een aantal jaar terug eindelijk de stap genomen om hulp te zoeken. De beste behandeling voor mij was trauma therapie (emdr) ik blijk ptsd te hebben maar dat vond ik behoorlijk heftig en kom jezelf echt even tegen maar gelukkig heeft me dit geholpen en heb ik het +/- 3 jaar de tijd gegeven om dit alles te verwerken. Nu ik moeder ben van een prachtige zoon Finn die is nu bijna anderhalf jaar, kom ik er toch achter dat het met mijn gevoel van binnen nog niet helemaal oké is, heb nu weer een stap genomen om hulp te zoeken. Het blijkt nu dat ik wel open in mijn problemen was maar niet in mijn gevoel hoe ik me daadwerkelijk voel.. best gek eigenlijk. Ik ben er nog niet maar ik zie nu de einde van de tunnel en dat vind ik heel fijn voor mezelf en mijn gezin! 💙
Toch best een ding om dit zo te schrijven 🤷🏽♀️📝