'Genieten' van de kraamperiode

Ik wil me gewoon beter voelen, meer genieten. Het voelt nu alsof ik zelf mijn verlof weggooi door niet optimaal te genieten..

Alleen is genieten best lastig als je overbelast wordt door de zorg van continu drie kids thuis tijdens je eigen herstel van een zware bevalling.

En genieten in quarantaine is ook niet handig, je kunt nergens heen, niks doen, niks delen met anderen en tussen vier muren zitten met drie kindjes die ook niks kunnen en mogen en hierdoor weerstand laten zien, wat heel normaal is.

Ik kan niet verwachten dat die twee aapjes na weken nog zo gezellig aan tafel willen knutselen terwijl mama nog niet alles kan doen en ook aandacht moet geven aand e nieuwe baby. Ik mag niet verwachten dat mijn oudste het maar oké moet vinden dat de zwemles abrupt is gestopt terwijl ze net naar badje drie mocht waar ze zo lang over heeft geoefend, dat ze niet boos mag zijn dat de scholen dicht zijn en dus nu niet kan trakteren voor de geboorte van haar zusje, dat ze niet kan helpen met beschuit met muisjes smeren voor het kraambezoek omdat er geen bezoek komt. Natuurlijk mag ze boos zijn!

Ik kan haar alleen niet helpen, ik weet namelijk ook niet wanneer alles weer normaal gaat zijn.

Vooraf maak je plannen over wat je allemaal gaat doen in je verlof, dingetjes waar je naar uit kijkt. Maar ook dingetjes die heel normaal waren zoals een weeguurtje met je baby op het consultatiebureau zodat je weet hoeveel hij aankomt of gezellig kletsen met je vriendinnetjes als ze je mooie baby komen bewonderen.

ALLES is anders, niks is meer vanzelfsprekend. Als ik mensen zie staan maakte ik eerst een praatje, nu vraag ik voorzichtig op afstand of zij in een rij staan ergens voor en zo nee of ik er voorzichtig langs mag..

Vooral geen contact, geen praatje, overal alleen naartoe want laat vooral je partner en kinderen thuis die als grote bron van ziekteverspreiders worden gezien!

Echt een heftige tijd, wat dan nog extra belastend is het gevoel van MOETEN GENIETEN. Andere mensen leggen je op dat je moet genieten, blij moet zijn en vooral dankbaar. Uiteraard ben ik dankbaar, ik weet en besef heel goed hoe bijzonder, mooi en speciaal het is om drie gezonde kindjes te hebben. Juist in deze periode misschien wel meer dan ooit..

Maar sorry, ik kan niet de hele dag blij en vrolijk zijn en zingend staan te koken of stofzuigen over hoe gelukkig ik ben.

Nee, ik ben kraamvrouw, moeder van een baby'tje, peuter en kleuter, juffrouw, partner, politieagent thuis 😁, en ook nog ergens mezelf.. dus voor het zingen over mijn geluk heb ik het helaas iets te druk momenteel.

Ook tegen anderen zeggen dat je het even niet zo fijn vind is niet verstandig. Mensen willen eigenlijk alleen horen hoe fijn je het hebt om zich vervolgens zelf zielig te vinden dat zij het wel zwaar hebben en ik niet omdat ik thuis zit te genieten van mijn verlof met mijn 'wondertjes'

Opmerkingen zoals, 'ooo wat lekker dat je nu thuis zit even tot rust komen'..

Uhhhh volgens mij snappen zij niet wat zich werkelijk afspeelt bij ons in huis?!

Ik weet ook dat deze blog vast wel mensen kwets of dat ik misschien ondankbaar overkom..

Maar dit is nu even mijn gevoel, mijn eerlijke en oprechte gevoel, als ik nu geen ruimte geef voor mijn gevoel wordt het onderdrukt en blijft het ongezien groeien om er op een onbewaakt moment uit te komen.