Geconfronteerd worden met beperkingen

Een gesprek bij het revalidatiecentrum over hoe de ontwikkeling van Kyano gaat, echter hechtte ik er bij de andere kids nooit zo heel veel waarde aan, (djuna heeft ze ook gehad omdat ze achter loopt, maar zij mag op haar eigen lijntje meekomen op school ze komt er zeker wel) maar bij Kyano zitten ze er natuurlijk bovenop, wetend dat hij een geestelijke en lichamelijke beperking heeft, vind ik het fijn dat ze er bij hem zo bovenop zitten, zodat hij in de toekomst zoveel mogelijk geholpen kan worden.
Die gesprekjes doen me toch altijd wel veel omdat we vaak echt de beperkingen of dingen die afwijken bespreken..
Het begon met de resultaten en opvallend was dat er 1 mooi gemiddeld was, 1 extreem hoog, en 1 extreem laag, die laatste 2 gaven zoveel verschil dat ze dat dan ook verder onderzoeken, met de neuroloog en scan erbij bleek er precies op dat gedeelte hersenschade te zitten.. we weten dat Kyano hersenschade heeft, wijzelf zien gewoon Kyano, hun kijken met hele andere ogen en alles wat ze benoemden kon ik me ook in vinden en waar hij in de toekomst tegenaan gaat lopen, ook heel fijn om het nu al te weten. Confronterend vond ik het toch ook wel, de foto met hersenschade vind ik altijd heel heftig en het had natuurlijk nog veel erger gekunt met zoveel schade maar hoe dan ook blijft het pijnlijk..

Overigens vind ik het altijd zo knap hoe ze dit "mooi" overbrengen.

Het levend verlies word benoemd...

De cirkel (onze eigen heftige cirkel met alle zorgen, van kanker tot een bevalling die fout gaat, van uitzaaiingen tot wekelijks meerdere ziekenhuisbezoeken, van chemo tot ic, van WilhelminaKinderziekenhuis/meander/ tergooi/ LUMC tot Antoni van Leeuwenhoek noem maar op en we hebben het meegemaakt) waar je je hele leven in blijft zitten en helaas altijd in zal blijven, de muren die jij zelf gebouwd hebt elke steen/herinnering (ik zag het zelf maar als een stenen cirkel) heb jij gelegd en meegemaakt, vele mooie dus ook maar ook heel veel pijnlijke, je hebt ze allemaal zelf beleefd en bijgestaan. Waar je het liefst aan de goede kant van die cirkel blijft en dit vaak ook lukt, maar je toch ook soms weer in je leven word geconfronteerd met die andere kant, de kant die jou heeft gevormd maar o zo heftige kant.

Helaas is die wel altijd aanwezig want die zijn met elkaar verbonden als muur om jou heen. Mooi eigenlijk toch ook wel als je dit zo hoort, je voelt je dus best sterk met zon eigen gebouwde muur mischien ook wel een veilig gevoel, want dit heeft ons gevormd tot wie we nu zijn, en waar we nu staan. Soms aan de goede kant, maar af en toe ook een beetje aan die andere kant en ook dat is goed 💕