Snap
  • Mama
  • tweeling
  • genieten
  • tweelingmama

Gaat alles niet veel te snel?

Wanneer heb ik tijd om te genieten?

Dit weekend zijn we weer oom en tante geworden en zondagmiddag hebben we ons nieuwe neefje ontmoet. Onze tweeling is inmiddels 16 maanden en ik was erg benieuwd hoe ze op hun neefje zouden reageren. Zoals ik had kunnen verwachten keken ze niet echt naar hem om, pas toen hij aan de borst lag vonden ze het wel interessant.

Tijdens het avondeten vroeg mijn vriend me hoe ik dacht over zo’n kleintje, en of ik nu weer zogeheten ‘rammelende eierstokken’ had gekregen. Gelukkig zijn we het hier over eens: we voelen ons allebei compleet met twee kindjes. En nog eens een traject in gaan dat zie ik ook niet zitten. 

Toch begon ik er daarna wel over na te denken, want hoe zou het zijn met 1 baby? Ik leefde in het begin van voeding naar voeding, tussendoor kolven om de borstvoeding op gang te krijgen (en daarna houden), luiers verschonen, en wanneer ze sliepen: opruimen, naar de wc gaan, was opvouwen, douchen en voor ik het wist begon het hele riedeltje opnieuw. 

Ik voel me zo ontzettend dankbaar dat wij een tweeling mochten krijgen, dat ik er tot gisteravond nooit ècht bij stil had gestaan wat nou eigenlijk de verschillen zijn met wanneer je 1 baby krijgt. 

Toen we later op de bank zaten sprak ik dit uit naar mijn vriend. Wij waren altijd zo druk met die twee kleintjes, heb ik wel genoeg van die tijd genoten? Geniet ik nog steeds wel voldoende? Mijn vrije dagen vliegen voorbij met de bijbehorende verplichtingen, de speelmomenten, frisse neus halen buiten, bezoekjes aan opa en oma enz. Maak je niet veel meer van ze mee als de fases rustig voorbij komen, 1 voor 1? Hier doen ze zoveel tegelijk, kan ik ze wel de aandacht geven die ze verdienen? Al deze vragen kwamen ineens bij me op. Ik had er eigenlijk nooit echt zozeer over nagedacht, want je hebt het nou eenmaal niet voor het kiezen. 

Ik werd me er wel direct bewust van dat ik -hoe weet ik nog niet- meer moet gaan genieten van het moment. Soms even de boel de boel laten en al mijn aandacht op de kinderen, op hoe ze in rap tempo veranderen en nu al echte dreumesen zijn. Want het is zo mooi en de tijd gaat al zo snel!