Functie elders

Er is tegenwoordig veel te doen over ‘functies elders’. Zowel ene meneer Omtzigt als de Luisterpiet schijnen beter af te zijn op andere posities. In huize Mostert hebben we niet zozeer te maken met functies elders maar des te meer met ‘functies anders’. De multifunctionaliteit van sommige voorwerpen in huis is op zijn minst bewonderenswaardig te noemen. Hier volgt een greep uit ons assortiment. 

"De “te-schoon-voor-de-was-te-vies-voor-de-kast”-kledingstoel. 

Laten we beginnen op voor velen bekend terrein: de “te-schoon-voor-de-was-te-vies-voor-de-kast”-kledingstoel. Waarom erop zitten als je er ook spullen op kunt stallen? Deze stoelen zijn vaak te vinden in ouderlijke slaapkamers. In ons huis mag deze stoel zijn dankbare taak delen met de balustrade op de overloop. En tot mijn spijt tref ik een dergelijke kledingstoel de laatste tijd ook steeds vaker in de woonkamer aan…

Het gekke is dat de status van de kleding op deze plekken van de ene op het andere moment compleet kan veranderen. Waar kinderen die stilzitten niet vies worden schijnt voor kleding op een stoel het omgekeerde te gelden.  Afhankelijk van de hoogte van de stapel, het aantal dagen dat het er al ligt én het humeur van moeders kan het zo maar in ene wél vies genoeg zijn geworden voor de wasmand. 

"Tot mijn geruststelling ben ik ook in vele andere huishoudens de zogenaamde ‘wastrap’ tegen gekomen".

In het verlengde van deze stoel ben ik tot mijn geruststelling ook in vele andere huishoudens de zogenaamde ‘wastrap’ tegen gekomen. Wie goed kijkt kan op onze trap verschillende afdelingen ontwaren: de schone was trede, het vieze onderbroeken en pyjama schap, de ‘ik-denk-dat-dit-terug-in-de-kast-kan-maar-het-eindigt-uiteindelijk-hoogstwaarschijnlijk-toch-via-de-reeds-genoemde-kledingstoel-in-de-was’ afdeling en tot slot, met name tijdens de wisselingen van seizoenen in trek, het ‘dit mag naar zolder’ plateau. Zoals ik al zei: de scherpe kijker kan al deze categorieën ontwaren maar voor wie er snel voorbij loopt lijkt het vooral alsof de wasmand halverwege de trap is ontploft. 

"Onze trap lijkt overigens ook over magische krachten te beschikken".

De trap is sowieso een zeer multifunctioneel item en leent zich ook goed als opslagplek voor andere spullen ‘die naar boven moeten’: kinderspeelgoed dat na een tijdje rondzwerven weer terug mag naar de plek van herkomst, boeken uit de studeerkamer die na kort gebruikt te zijn een paar weken zijn blijven liggen, een nieuwe voorraad badkamerartikelen, boze kinderen die naar hun kamer gestuurd zijn, je kent het wel. Onze trap lijkt overigens ook over magische krachten te beschikken. Wanneer de rest van mijn gezin over deze trap loopt lijkt alles wat op de verschillende treden ligt in ene onzichtbaar te zijn geworden. Zoals de Gruffalo zou zeggen: “merkwaardig hoor”.

(Voorheen probeerde ik trouwens als er bezoek kwam dergelijke stoelen en traptredes nog gauw te verdoezelen maar inmiddels weet ik wel beter. Ik kan mijn energie beter steken in het bezoek zelf dan in het opruimen vooraf. Daar word ik een stuk gezelliger van en die lege trap keert vast ooit nog wel weer eens terug.) 

"De vloer is een kapstok. De kapstok een werpspel".

Ook zijn er een heleboel kleinere en grotere voorwerpen in ons huis die tijdelijk van functie wisselen. Onze poef wordt omgedraaid een boot. Terugkeren naar de functie poef lijkt schijnbaar lastiger te zijn. De stoel met een paar kussens en een deken een tent. Dat is vooral leuk voor de eerste twee tellen tot de hut weer in elkaar zakt en de middelste het op een schreeuwen zet. De bank varieert tussen trampoline, klimwand en verschoonkussen. De vloer is een kapstok. De kapstok een werpspel (belangrijkste spelregel: alles wat na één werp poging niet blijft hangen is af en moet op de grond blijven liggen tot de eerstvolgende keer dat je het weer nodig hebt). 

“Als je wasmand eigenlijk een open kledingkast blijkt te zijn verandert je wasmachine vanzelf in de nieuwe wasmand".

Sowieso is het zo achterhaald om dingen te gebruiken waarvoor ze bedoeld zijn. Waarom zou je sleutels in het sleutelbakje leggen als je ze ook kunt verspreiden over je jaszak, handtas en de keukentafel? Dat sleutelbakje zit immers al aardig vol nu het ook fungeert als opslag voor winkelwagenmuntjes, oude batterijen en een verlopen ov-chipkaart, luchtjes, deo, gel en zonnebrandcrème (ja, wij hebben best een grote sleutelbak…). En als je wasmand eigenlijk een open kledingkast blijkt te zijn verandert je wasmachine vanzelf in de nieuwe wasmand.

"Twee items in huis spannen de kroon: papa en mama".

Maar er zijn twee items in huis die de kroon spannen: papa en mama. Multifunctioneler dan die twee bestaat niet. Althans, zo schijnen de kinderen erover te denken. Heb je dorst? Één brul en we veranderen in obers. Is je beker leeg of heb je er gewoon even geen zin meer in? Dan veranderen we plots in bijzettafels. Ben je je spullen kwijt dan staat de opsporingsdienst klaar. Stort je bouwwerk in dan komen de bouwvakkers eraan. Ben je moe of verdrietig? Dan veranderen we in knuffelberen. En dan zijn er nog tal van andere, voor de kinderen grotendeels onzichtbare, functies die we gedurende de dag vervullen: inkoopmedewerker, kok, chauffeur, hoofd planning en control, financieel en administratief medewerker, facilitaire dienst (van was tot schoonmaak), medische staf, animatie team, hulpsinterklaas, juf en meester, politieagent en brandjesblusser. En dan laat ik de niet-kindergerelateerde zaken nog buiten beschouwing want we zijn ook nog partners, werknemers, vrienden, familieleden en “onszelf” (al moet ik zeggen soms het zicht op die laatste wel eens even kwijt te raken in de overvloed aan andere rollen).  

"Soms denk ik wel eens aan het eind van de dag: mag ik alsjeblieft een functie elders?"

Zonder dat we vooraf waren ingelicht kwamen de functies van papa en mama met een waslijst aan nevenfuncties. Er zijn dagen dat het vele wisselen tussen al die functies even zijn tol eist en ik aan het eind van de dag denk: mag ik alsjeblieft een functie elders? Maar de dikke knuffels van de kinderen voor ze gaan slapen doen alles weer vergeten. En dan denk ik maar aan al die items in huis die ook zonder dat ze erom gevraagd hebben een ‘functie anders’ hebben gekregen. En zij krijgen nooit een knuffel of een glimlach als dank. Zo slecht hebben papa en mama het nu ook weer niet…

Wil je meer blogs lezen over belevenissen uit mijn leven als moeder met drie kinderen? Lees mee via mijn eigen website (www.ishetalzevenuur.nl) of volg mij op instagram (www.instagram.com/is_het_al_zeven_uur)