Floor schrijft Fictie #5

Verdooft staar ik naar het berichtje en lees deze voor de zeshonderdste keer. Een virus? Op de laptop van de baas? Dat gaat mij mijn baan kosten! Ik typ een berichtje terug. "No way! Zoek maar een ander slachtoffer, ik doe helemaal niets voor jou". Ik pak de laptop van Berend en sluit deze aan op mijn eigen pc. Ik heb het probleem al snel gevonden en installeer nieuwe software. Net als ik de laptop weer naar Berend wil brengen staat Coen voor mijn neus. 'Floor! Waar wilde jij zo snel naartoe gaan? De pizza's wachten op ons!' Grijnzend geeft hij mij een zoen die ik nauwelijks beantwoord. Ik besef dat ik helemaal ben vergeten om hem te bellen. 'Oh, shit! Sorry, sorry, sorry... Ik ben je helemaal vergeten te bellen, ik moet overwerken vanavond. We moeten met man en macht werken aan de beveiliging voor Karstens. Ik, eh, ik weet het ook nog maar een half uurtje.'
'Karsten? Die staalmagnaat?' Coen fluit even bewonderend. 'Dat is wel een grote vis, chapeau! Maar Floor, even serieus. Je weet toch dat ik op vrijdag altijd om 15.00 uur vrij ben? Je had kunnen raden dat ik je toch zou komen ophalen, je kent me toch langer dan vandaag?' Coen klinkt enigszins teleurgesteld. 'En trouwens, zo vaak krijg ik niet de kans om bij de concurrent naar binnen te gluren.' Ik lach en zeg: 'Kom, ik stel je even voor aan de rest van het team.' We lopen de ruimte in waar Arne, Klaas, Sophie en Dirk zitten. 'Arne en Klaas herinner je je vast nog van het laatste personeelsfeest?' vraag ik en Coen knikt. 'Dit is Dirk, hij komt nooit op feestjes,' zeg ik en kijk Dirk grijnzend aan. Dirk glimlacht wat onbeholpen terug en ik maak een notitie in mijn hoofd dat ik dringend een vrouw voor hem moet regelen. 'Als laatste; Sophie, zij is de rechterhand van dit zooitje ongeregeld.' Sophie staat op en geeft Coen een hand. Coen knipoogt naar haar en ik besef dat zij helemaal zijn type is. Vooral niet "one of the guys", bloedmooi, gekleed volgens de laatste mode en bovenal niet al te slim. Ik werp een blik op mijn sneakers, spijkerbroek en vest en maak de volgende notitie in mijn hoofd dat ik nieuwe kleren moet kopen. 'Floor, jij blijft toch ook vanavond?' vraagt Klaas. Ik rol met mijn ogen. 'Ik snap niet waarom, ik heb de werkzaamheden voor Karstens al afgerond. En omdat jullie zo traag zijn moet ik jullie helpen vanavond. Jullie boren mij een romantisch diner door de neus,' zeg ik lachend. De mannen lachen, ze weten allemaal dat ik verre van romantisch ben. 'Zal ik dan met je meegaan?' oppert Sophie. Mijn mond valt open van verbazing en hopelijk ken ik Coen lang en goed genoeg dat hij dit aanbod afslaat. Met ingehouden adem wacht ik zijn antwoord af. 'Bedankt voor je aanbod, maar ik denk dat ik samen met een paar vrienden voetbal ga kijken in de kroeg,' zegt Coen. Langzaam laat ik mijn ingehouden adem ontsnappen en glimlach naar Coen. 'Goed geantwoord,' fluister ik terwijl we weer naar mijn kantoor lopen. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn kontzak en heb al een vermoeden van wie deze afkomstig is. 'Wil je koffie?' vraag ik aan Coen terwijl ik al richting de keuken loop. Ik pak mijn telefoon en open het berichtje. "Als jij het niet doet, dan doe ik het en zal ervoor zorgen dat het naar jou te herleiden is". Ik verwijder het berichtje en pak snel 2 koppen koffie. Halverwege de gang blijf ik staan en hoor dat Coen en Hans met elkaar aan het praten zijn. Als ik vlakbij ben hoor ik tot mijn opluchting dat ze het hebben over de voetbalmatch van gisteravond. Ik zet de koffie op een archiefkast en pak mijn telefoon. Ik typ een berichtje naar die idioot en hoop zo Hans te kunnen ontmaskeren. "Doe maar, Berend heeft zijn laptop toch al terug". Ik loop naar binnen met de koffie en kijk naar Hans. Hij kijkt neutraal en kan niets aan hem aflezen, tot mijn grote frustratie. 'Ah, Floor. We hadden het net over je,' zegt Hans. 'Ik mag toch hopen dat het positief is?' glimlach ik gemaakt. 'Over jou niets dan goeds! Coen en ik hadden het net over de wedstrijd van gisteravond. Was erg spannend he?'
'Wacht even,' zegt Coen, 'jij was toch ook hier gisteravond? Hoe heb je dan naar de wedstrijd kunnen kijken?' Hans begint te lachen. 'Ik heb hem opgenomen en de hele avond niet naar de radio geluisterd of naar NU.nl gekeken.' Hans geeft mij een knipoog en ik word spontaan misselijk. Coen zet zijn lege beker op mijn bureau en geeft Hans een hand. 'Leuk je weer eens gezien te hebben. Denk je wel een beetje om mijn lieve Floor? Ik denk dat ze iets te hard werkt.'
'Ik zal vanavond goed op haar passen, geen zorgen,' lacht Hans en knipoogt naar mij. De misselijkheid houdt aan en ik ben blij als Hans naar zijn eigen kantoor gaat.
'Bel je me straks nog even?' vraag ik. Coen knikt en geeft me een zoen. 'Ik spreek je straks. Dag lieverd.'

"Je hebt een kans gehad, nu is het te laat. Probeer je hier maar eens uit te redden". Met het berichtje in mijn hoofd en de laptop van Berend onder de arm loop ik naar boven. 'Hai Karin, ik ben op zoek naar Berend. Is hij er?'
'Wacht maar, ik bel hem wel even,' zegt Karin. Even later zie ik verderop het hoofd van Berend tevoorschijn komen. 'Ha Floor, kom maar hoor!' Snel loop ik naar hem toe en geef hem zijn laptop. 'Klaar, was niets bijzonders. Ik ga gauw weer verder, doei!' Ik durf hem niet aan te kijken want wie weet wat er gaat gebeuren als hij zijn laptop aanzet. 'Ho, niet zo snel. Kom even binnen, ik wil nog iets met je bespreken.' Schoorvoetend loop ik naar binnen en moet toekijken hoe Berend zijn laptop aanzet. Hij doet er verder niets mee en gebaart dat ik moet gaan zitten. Ik kies voor de stoel met de rechte rug en ga zitten. 'Ik heb met Femke gesproken,' zegt Berend zo uit het niets. 'Ik wil dat je weet dat dit mijn volledige aandacht heeft. Ik laat mijn medewerkers niet bedreigen of chanteren en zeker jou niet. Jij bent erg waardevol voor dit bedrijf en dat weet degene die jou die berichtjes stuurt.' Ik kijk Berend afwachtend aan en ben benieuwd wat er gaat komen. 'Je weet dat ik Hans al jaren ken en hem ook privé zo nu en dan zie,' vervolgt hij. 'Hans is soms een rare snuiter, maar ik steek mijn hand ervoor in het vuur dat hij jou geen berichtjes stuurt.' Ik wist ergens wel dat Berend het voor Hans zou opnemen. Woedend stuif ik op. 'Hij heeft verklaard dat hij verliefd is op mij, hij loog tegen Femke dat hij hier niet was gisteravond, hij moet het zijn!' Berend staat op en pakt mijn hand. 'Lieve Floor, ik ken je nauwelijks, maar dit gaan we tot op de bodem uitzoeken. Als je wil mag je vanaf morgen in mijn kantoor werken. Zoals je ziet is deze groot genoeg en kunnen we jouw kantoor even grondig uitpluizen. Deal?' Ik knik zonder te horen wat hij zegt en kijk dan naar zijn laptop. 'Zal ik je laptop nog even weer mogen meenemen? Ik wil nog even een paar dingen uitzoeken en beter beveiligen.' Berend lacht. 'Neem maar mee, geen probleem. Tot morgen, Floor.' Zonder dat ik nog kan protesteren of hem meer kan vertellen zit ik alweer in mijn kantoor en ligt er een bestelformulier van de pizzeria. Op dat moment komt Hans binnen en trilt mijn telefoon. Gedachteloos geef ik hem het formulier terug en lees het berichtje. "Je inlikken bij de baas? Daar verzin ik nog wel iets op. Enjoy it while you still can".