Fijne geboortedag Lief!

Zaterdag 2 mei… de vooravond voor de geboortedag van Juliëtte*. Het is druk in mijn hoofd. De woorden willen er uit maar kunnen soms niet. Ik zit hier in stilte. Het is nooit stil in mijn huis met de drie zussen van Juliëtte* en haar prachtige broertje. Er zijn prachtige slingers gemaakt en opgehangen. Het voelt onwerkelijk. De andere kinderen tellen nog altijd haar verjaardagen. Ik hoor ze zeggen… morgen wordt Juliëtte* vier he mama… Ja lief morgen zou ze vier zijn geworden. Ik slik mijn tranen weg. Ik had zo graag geweten wat Juliëtte* leuk zou hebben gevonden. Wat voor verjaardagscadeau ze had gewild en welke taart ze zou hebben uitgezocht. In overleg met de andere kinderen hebben we dit jaar een taart in de letter ‘J’. Hij is prachtig maar ik durfde er niet bij te zeggen dat we niet echt een feestje hadden. Toen ik wegliep hoorde ik de verkoopster zeggen “Fijne verjaardag morgen maak er een mooi feestje van”. Ze kon het niet weten, ik neem haar niks kwalijk maar bij thuiskomst komt er een stortvloed aan tranen uit. Het lijkt wel of ik niet kan stoppen met huilen. De tranen rollen over mijn wangen. Net als nu ik dit schrijf. Het gemis wordt niet beter door de jaren heen, het verdriet wordt niet kleiner, de angst niet, het gevoel niet…. Het is en blijf een gigantisch onderdeel van mijn bestaan… Fijne geboortedag lief… ik mis je.