Fictie Achter de ramen schijnt geen zon... deel 7

Ravi stapt op José af en zegt; Hi mam, en geeft haar een kus op haar wang. Ik krijg zowat een rol beroerte! Daarna wendt hij zich direct tot mij "dat had je niet gedacht he?" Ik sta volgens mij echt met mijn mond open te kijken. Ik vraag direct hoe dit mogelijk is, maar niemand geeft antwoord. Nadat ze zijn uitgelachen trekt Ravi mij aan mijn arm mee naar de andere kant van de ruimte, "jij wilt alles weten Eva, dan zal ik je dat vertellen maar niet nu! Dacht je nou werkelijk dat zon ouwe heks als jij geronseld wordt omdat ze zo lekker is, dit heeft heel wat meer in zn mars dan jij je nu kunt voorstellen Kyra!". Het wordt zwart voor mijn ogen....

Even later open ik mijn ogen, ik lig op mijn bed. Ik heb het gedroomd denk ik. In mezelf moet ik lachen, hoe stom kun je zijn om aan te nemen dat dit echt gebeurd is!!!! Ik wil opstaan maar alles begint te draaien, zelfs dat heb ik gedroomd haha, dat ik nu zo duizelig ben.... voorzichtig loop ik naar de badkamer, ik moet zo nodig plassen! Wanneer ik voorbij Bella haar kamer loop spiek ik sneaky even naar binnen, haar kamer genoten zitten op bed. Omdat ik toch nog niet helemaal zeker ben of ik nou alles heb gedroomd of niet besluit ik eerst te gaan plassen. Terwijl ik op de wc zit hoor ik stemmen in de gang, het zijn de stemmen van een paar meiden waar ik niet veel mee opgetrokken ben sinds ik hier ben, wat ze precies zeggen kan ik niet verstaan want het is van dat half gebakken Engels. Ik trek mijn broek omhoog, trek door en was mijn handen. Vervolgens droog ik mijn handen af aan een vieze handdoek waar zo te zien bloed in zit. Niets vreemds want dat is hier meer regel dan uitzondering! Ik loop de gang op en word door de meisjes aangesproken; we would like to know if you wil go with us to make memorial for Bella". Ik verstijf, kijk het meisje waarvan ik haar naam niet eens meer weet strak aan en de moed zakt me in de schoenen, dit heb ik dus niet gedroomd, Bella is echt dood!!! Ik ben benieuwd wat er nou precies gebeurd is met haar maar zij zijn niet de aangewezen types om dit aan te vragen. Op mijn vraag wat ze in gedachten hadden kwam het erop neer dat we allemaal een waxinelichtje moeten aansteken vanavond bij het eten. Uiteraard heb ik hier mee ingestemd. Wanneer ik terug ben op mijn eigen kamer zie ik Candy en Chantal net ontwaken uit hun middagslaapje. Ze kijken me met grote ogen aan en Candy vraagt direct wat die vrouw van me moest die me vanmiddag op kwam halen. Ook dit had ik niet gedroomd, ook dit was echt, José en Igor hebben een relatie en Ravi, mijn pooier, is de zoon van José. Hoe bizar! Ik geef een antwoord waar ze zichtbaar niets mee konden "ze wilde me voorstellen aan een potentiële klant". Half teleurgesteld lieten de beide dames zich weer in de kussens op bed ploffen. Ze hadden de vrouw een aantal keren gezien, vooral als er iets verkeerd was gegaan met een van de meisjes, als er stront aan de knikker was. Dit vond ik een mooi bruggetje naar Bella. Het blijkt dus dat Bella, zoals ze altijd is, of eigenlijk was, haar mond iets te ver had los getrokken na ze was betrapt met een plan te smeden om te vluchten. Vervolgens hadden ze haar in de kelder gegooid en haar vastgebonden, wat er toen gebeurd is, is nog altijd onduidelijk. Wanneer ik merk dat Candy en Chantal ook niks meer weten dan dat ze dood is kap ik het gesprek af. Natuurlijk weten zij niets, ik weet toch ook niks? Zij waren er ook niet bij toen Bella werd vermoord! Had ik haar maar kunnen redden, had ik haar maar kunnen terug fluiten, had ik maar.... het heeft geen enkele zin, Bella is dood en ik niet.

Tijdens het avondeten hebben we allemaal een kaarsje aangestoken. De bedoeling was dat het heel de maaltijd zou blijven branden maar helaas, Igor kwam schreeuwend binnen waar we het gore lef vandaan haalden om de boel in de hens te willen zetten.

Na het avond eten loop ik naar de badkamer. Straks komen de klanten en ik mag wel opschieten, tenminste als ik niet net zo wil eindigen als Bella. Wanneer ik onder de douche vandaan kom zie ik Ravi staan. Ik schrik van m en dat ziet hij "mee komen jij" zegt hij. Hij loopt voor me uit en ik loop hem achterna. De ondergaande avond zon prikt in mijn ogen, ik geniet van de frisse lucht buiten, het is meer dan 5 maand geleden dat ik in de buitenlucht ben geweest! Ik word gedwongen om in de auto te stappen, waar brengt Ravi mij naar toe?