Fictie Achter de ramen schijnt geen zon... Deel 1

Buiten is het stil, ik ren op flinter dunne stiletto hakken over de klinkerkopjes van de stad. Het is donker, koud, guur en het regent pijpenstelen! Ik voel me misselijk en wil het liefst over mijn nek gaan in de eerste beste prullenbak die ik tegenkom maar ik ben op de vlucht. Ineens hoor ik geschreeuw achter mij, ze roepen mijn naam, nou ja, mijn werknaam. Kyra!!!! Kyra!!! Ik waarschuw niet weer! Ik stop met rennen en blijf stokstijf staan, er lopen tranen over mijn wangen, zwarte strepen van mascara tekenen mijn gezicht, ik ben gesnapt. Het is mislukt! Ik kom nooit van ze af, ik ben verloren!! Enkele seconden later word ik aan mijn blonde krullen keihard op de grond gesmeten, het is Ravi, de eens zo knappe galante verschijning die zo lief voor me was, zo zorgzaam en bezorgd, de gene die ik leerde kennen tijdens het stappen met mijn vriendinnen. Was ik die avond maar nooit gegaan, was ik maar thuis gebleven! Inmiddels is het 7 maanden 2 weken en 6 dagen geleden dat we elkaar ontmoette, de eerste 6 weken waren geweldig, fantastisch, eindelijk had ik mijn prins op het witte paard ontmoet. Maar niks bleek minder waar. Na 6 weken van romantische dates, dineren bij kaarslicht, onverwachte reisjes naar Ibiza, Parijs en Rome, dure cadeautjes en lieve woordjes stelde hij mij de keus. Hij had grote schulden gemaakt door het gokken in illegale casino's, hij had geld geleend van de verkeerde mensen, personen die je liever niet tegen komt in een donker steegje, mensen die hem wat zouden aandoen als hij niet snel met geld over de brug zou komen. Ik had beter moeten weten, weg moeten rennen en nooit meer achterom moeten kijken. Ik herinner de tranen in zijn ogen, zijn trillende stem en de angstige blik. Zijn trouwe blauwe ogen vroegen mij te helpen, ik kon geld voor hem verdienen, zijn schulden afbetalen door met deze 3 ongure types naar bed te gaan. Zijn rekening zou dan vereffend zijn, hij beloofde bij me te komen wonen maar helaas was dit een grote illusie, ik woon nu bij hen in een huis met heel veel vrouwen en meisjes de een nog jonger dan de ander....