Fases ... wat gaat er in dat mooie koppie om?

Soms kijk ik zo uit naar het moment dat dit meisje mij gewoon zélf kan vertellen wat er in dat mooie koppie van haar omgaat. Dat ik niet de hele trukendoos erbij hoef te pakken en er dan uit eindelijk nog niet zeker van ben wat er nu precies aan de hand is ...

Ze is niet in haar hum, al een paar daagjes niet. Tandjes, kiesjes, sprongentjes het hele rataplan heeft er mee te maken denk ik. En wat vind ik het soms moeilijk om hier mee te dealen. Niet weten wat er in dat koppie omgaat vind ik elke keer weer zo frustrerend. Want echt het is zo’n ongelofelijk leuk, lief en makkelijk meisje en ik geniet elke dag opnieuw van alles wat we samen ontdekken. Maar wanneer bedtijd eraan komt zie ik haar soms gewoon al ‘veranderen’ ze hangt aan je en begint te miepen. De eerste keren dacht ik nog niet zo ‘zeuren’ het is bedtijd. Maar de laatste avonden begint ze al met huilen voor ze überhaupt boven is .. ze wilt geen slaapzak aan, geen schone luier helemaal niets alléén maar aan mama hangen. Dikke tranen en heel hard gillen, gisteravond was het zelfs zo erg dat ze haar avond eten terug gaf! Toen toch maar terug uit bedje gehaald na al een aantal keer naast haar bedje te zijn gaan zitten en over haar ruggetje te hebben gewreven. Na een half uurtje opnieuw naar bed, en mevrouw sliep als een blok. Maar dit was van korte duur want om 2 uur begon het hele riedeltje weer opnieuw. Uit eindelijk bij ons in bed gepakt maar helaas, mevrouw ziet ons bed als een feestje dus dat was geen succes .. toch maar terug in haar eigen bedje gelegd en na zo’n 1,5 uur is ze terug in slaap gevallen tot vanmorgen 7.30u...

Het meest ‘frustrerende’ is dat het iets van laten weken is ... tuurlijk zat er altijd wel eens een nacht bij dat ze wat minder sliep maar ook dat hoort erbij! En ik weet dat wij onwijs in onze handjes mogen klappen voor de afgelopen maanden want vanaf dag 1 sliep deze meid door dus klagen mogen we absoluut niet! Maar juist daarom, omdat het zo uit het niets is gekomen frustreert het dat ik/wij gewoon niet weten wat er in dat kleine koppie omgaat op die momenten...

Maar goed heel veel knuffels, heel wat traantjes en vooral heel weinig slaap verder ... maaar hé het is een fase, we know! & we dealen ermee. Want ondanks het slaaptekort en mezelf soms echt afvragen op zo’n moment doe ik het wel goed? Hou ik zo onbeschrijfelijk veel van dit kleine meisje! 🧡🤎

Herkenbaar ?!