Er zit een loedermoeder in iedereen! De grote kunst van het loslaten.

Ik denk dat zelfs in de meest moeder der moeder een loedermoeder schuilt. Niemand kan elke dag zo gedisciplineerd zijn. Iedereen laat wel eens de teugels vieren. En dat is op zijn tijd toch een partijtje fijn kan ik je vertellen. Iets wat ik de afgelopen tijd, mede door de Lock down, vaker heb gedaan. Immers kunnen wij toch niet veel deze tijd. Zitten wij met zijn alle meer tussen vier muren, dus moeten iedereen het beste er maar van maken toch?!

Ik heb geen strakke routines waar ik aan vast hou. Tenminste dat dacht ik. Maar ik merk nu wij bijna een jaar in lockdown zitten, dat wij toch wel routines hadden opgebouwd. Want nu ze wegvallen, vallen deze pas op. Daar kan ik wel heel erg tegen aan schoppen, het mijzelf nodeloos moeilijk maken, maar daar schieten wij niets mee op. De lockdown is voor mij een reis geweest van de touwtjes loslaten en iets vaker een loeder moeder te zijn. Schuldgevoel? Totaal niet!

Mijn huis is altijd netjes gepoetst. Elke week op dezelfde dag verschoon ik de bedden en elke ochtend stofzuig en dweil ik. Ik hou gewoon van een fris huis. Immers loopt er een kleintje rond, die graag op de grond speelt met haar speelgoed. Nu wij zoveel thuis zitten, heb ik deze routines een beetje losgelaten. Het is geen doen. En ik werd er heel ongelukkig van. Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat. Dat betekent overigens niet dat het een puinhoop is hier. Maar het is geen doen als je de hele dag thuis bent. Maak je een deel schoon, is het andere deel een puinhoop. Dat issue kent iedere moeder wel in deze tijd.

Verder zijn wij hier ook echt van de rustige ochtenden geworden. Rustig opstarten, rustig ontbijten en héél rustig aankleden. Er zijn meer pyjama dagen en ik woon de helft van de week in leggings. Ik draag niet dagelijks make-up en mijn haar is gauw in een knotje gedraaid. Ik wil er niet elke dag als een sloeber bij lopen, dus ik kleed mij echt wel fatsoenlijk aan hoor. Maar niet elke dag. Want ja, de boodschap is, blijf zoveel mogelijk thuis.

June is bezig met zindelijk worden dus loopt merendeels in haar onderbroek zonder broek. Het huis ziet er geregeld uit alsof er een bom is ontploft. Waar ik eerder tussendoor nog opruimde, ben ik daar maar mee gestopt. Het is geen doen. Dus voor het eten ruimen wij op. Schermtijd is nergens te bekennen. Wij maken het ons zo makkelijk mogelijk. Want ondertussen moet er ook gewerkt worden aan mijn online platform mamawereld.com.

Wél gaan wij elke dag naar buiten. Even een rondje wandelen, een frisse neus. Even naar de speeltuin. Even June haar energie eruit! En het doet een mens goed, even naar buiten. Verder hebben June en ik ook een gezellige kookroutine ontwikkeld. Zij helpt mij altijd met koken en als zij er genoeg van heeft kijkt ze aan de keukentafel een filmpje. Ontzettend gezellig!

Kortom, loslaten! Soms een beetje meer loedermoeder zijn. De boel de boel laten. En dat is soms toch een partijtje lekker! Moet je ook eens proberen!

Ben jij ook een beetje loedermoeder?!

Bedankt voor het lezen!

Liefs,

Jamie-Lee