3 jaar geleden
Er is een mama geboren
En na een week staat ze er alleen voor
Negen maanden lang kijk je er naar uit. Het moment dat je kleintje geboren wordt. Misschien kwam hij of zij wat sneller dan je had verwacht, of wellicht moest je (net als ik bij mijn tweede) best een tijdje op je kindje wachten. Maar dan is het zover, je bent bevallen. Je kindje is geboren. En jij, lieve vrouw, bent ineens mama geworden. Wauw.
Van het een op het andere moment ben jij ineens moeder. En ineens komt er van alles op je af. Gaat er van alles door je heen. Leef je in een roes, op een wolk, of hoe je het ook noemen wilt. Je leven staat op zijn kop.
Negen maanden lang ben je er op voorbereid. Althans, dat zou je denken. Want voor veel moeders blijkt het moederschap in de praktijk toch net even wat anders (of misschien zelfs heel erg anders) te zijn dan ze van tevoren hadden verwacht.
Ineens heb je fulltime de zorg over een kleintje. Ben jij (samen met je partner) voor de volle 100% verantwoordelijk voor het welzijn van je kindje.
De eerste dagen, de eerste week, krijg je nog ondersteuning. Is er aandacht voor jou en je kindje. Wordt je geholpen met de verzorging van je baby, wordt de was voor je gedaan, krijg je (vaak) heerlijk en gezond te eten, kan je jouw verhaal kwijt en wordt er gecheckt of jij goed hersteld.
Maar dan, na die ene week, staan jij en je partner er ineens alleen voor. En dat terwijl je vaak nog amper bent bijgekomen van de bevalling, je al een fors slaaptekort hebt opgebouwd en de hormonen nog door je lijf heen gieren. Van het een op het ander moment wordt er van jou verwacht dat je het kan. En valt de zorg voor jou als moeder weg. Ga er maar aan staan.
Het jammere van de zorg in ons land, als je het aan mij vraagt althans, is dat er weliswaar veel aandacht is voor jou als moeder in die eerste week, maar alle steun daarna volledig wegvalt. Behalve dat je 10 weken vrij hebt is er ineens geen aandacht meer voor jou. En dat terwijl het moederschap eigenlijk pas net begint.
Waar een kindje geboren wordt, daar wordt op hetzelfde moment ook een moeder geboren. Laten we daar nou eens aandacht voor hebben. Laten we moeders eens wat meer ondersteunen in die eerste tijd, in het eerste jaar, na de geboorte van hun kindje. Want lieve mama, dat verdien je. Jij, die onvoorwaardelijk voor je kindje zorgt, verdient het om gezien te worden. Om gehoord te worden. Om je verhaal kwijt te kunnen. Om tijd voor jezelf te krijgen. Om bij te kunnen komen. Zodat jij lekker in je vel blijft zitten of komt te zitten.
Gelukkig zijn er steeds meer initiatieven om moeders te ondersteunen in deze tijd. De mamacoaches zijn volop in opkomst, How About Mom heeft een prachtige app, er komen steeds meer fantastische boeken uit over het moederschap (zoals die van Nina Pierson, Florine duif en Diana Koster) en er zijn prachtige cursussen te volgen en blogs te lezen. En nog is het wat mij betreft veel te weinig. Want ondanks dat deze initiatieven geweldig zijn, je moet er nog altijd zelf naar op zoek. Terwijl het wat mij betreft een ‘gouden standaard’ zou moeten zijn om dit aan te bieden aan alle nieuwe moeders. Want zeg nou zelf, je kan alle ondersteuning gebruiken in die eerste roerige periode… toch?
P.s. gelukkig is er nu de Mamaplaats Academy waar vele mooie initiatieven zijn gebundeld! Check hier ook mijn e-book: van worstelende moeder naar Happy mama!