1 jaar geleden
En wat nou, als ik lekker m'n eigen plan trek?
Sinds ik moeder ben, ben ik bekend met het fenomeen "moedermaffia" en alle bijbehorende wijzende vingers wat je allemaal wel en niet moet doen met je kinderen.
En.. ik moet helemaal niks. Ik bepaal vooral lekker zelf wat ik doe qua opvoeding en wat niet. Uiteraard is het handig om tips met elkaar te delen en dan kan je zelf altijd bepalen wat je er mee doet.
Zo kreeg ik ooit te horen dat ik absoluut geen rietjesbeker voor mijn kind moest gebruiken. Dat was slecht voor zijn spraak. Nou ik wil diegene graag vertellen dat ik nu wel eens denk "kan ik zijn mond ook even dicht plakken?" Hij kletst zoveel..
Dat ik bij Stijn besloot geen borstvoeding te geven werd me ook niet door iedereen in dank afgenomen. 'WaNt HeT iS wEl HeT bEsTe' Ja een blije mama is het allerbeste wat je je kind kan geven. Ben ik heilig van overtuigd. Ik zal nooit iemand aanvallen op het feit dat diegene flesvoeding of borstvoeding geeft. Lekker zelf weten!
Het feit dat ik mijn kinderen ook wel eens om 20:00 uur of later op bed heb liggen is ook goede om je mening maar over te geven. Ik zal de volgende keer erbij vermelden dat ze uitslapen tot 09:00 uur. Dus dat ze hun uurtjes slaap wel krijgen zo.
De bemoeials die menen dat ze overal maar iets over mogen zeggen 'Oh je kind heeft schoenen aan op je bank' 'Oh laat je je kind gewoon met modder spelen? Kunnen ze opeten he!!' 'Je kind ranja geven is echt slecht'
Dan is er ook nog zoiets met het delen van je leven op social media. Ik kies bewust voor bepaalde dingen die ik wel deel en bepaalde dingen die ik niet deel. En inderdaad de minder leuke dingen deel ik niet. Tot ik besluit het wel te delen. En soms doe ik het ook gewoon helemaal niet. Dan krijg je weer commentaar dat je dat niet deelt. Het is ook altijd iets.
En neem het mij niet kwalijk, ik vind het leven veel te leuk om mij altijd maar aan te passen aan een ander. Zo krijg ik ieder jaar met carnaval te horen "en jij gaat dan gewoon 4 dagen op stap?" JA zeker! Het is mijn favoriete feestje en de jongens komen alles behalve iets te kort. Scheelt een hoop dat Tom niet van carnaval houd en dus lekker bij de jongens is. Ook is onze achterban een prima vangnet. Kan ik die 4 dagen in het jaar even los en wie weet gaan over een paar jaar de jongens wel mee. Nog mooier!
Maar moet ik mij dan als een moeke gaan gedragen?
Ik weiger pertinent om mijzelf als een moeke te gaan gedragen. Ik ben ook niet het type om alle dagen gezellig met mijn kinderen te keuvelen en te kleien en te kleuren. Doe ik heus wel met ze hoor, maar ben blij dat ik gewoon naar mijn werk kan en andere omgeving heb als dezelfde muren, elke dag thuis. Ook opmerkingen als 'zo 4 dagen in de week werken, dat is toch veel te veel voor een moeder' Mag jij vinden, absoluut, maar ik vind het prima. Uiteraard zou ik het liefst slapend rijk worden, maar wie niet? En mijn werk vind ik nu eenmaal te leuk om op te geven en een moeke te worden. Heb wel wat beters te doen.
Begrijp me niet verkeerd, want ik kan dingen nogal bot of lullig overbrengen en dat bedoel ik heus niet altijd zo. Ik ben nu eenmaal gewoon eerlijk.
Natuurlijk mis ik ze als ik een dag weg ben. Natuurlijk kijk ik er naar uit, na een dag werken, om ze weer te zien en te knuffelen. Natuurlijk leg ik ze zelf het allerliefste in bed. Natuurlijk wil ik elke avond een discussie met mijn kind voeren over het avond eten. Ik wil het allemaal, maar ik wil ook graag mezelf zijn en blijven.
Als jij het fantastisch vind om elke dag met je kinderen thuis te zijn en je het kan veroorloven dan ben ik oprecht blij voor jou! Als dat is waar jij gelukkig van wordt dan moet je dat absoluut doen.
Maar verwacht het niet van een ander. Gun mij mijn moederschap. Gun ik een ander ook.
In het moederschap is er nu eenmaal weinig goed of fout. Het gaat om liefde, die je deelt met een persoon die je zelf het gemaakt. Dus voordat je weer bij iemand wil gaan reageren en commentaar wil geven bedenk dan, dat is gewoon een moeder die het op haar eigen manier doet. Die het niet kwaad bedoeld en zoveel liefde heeft voor haar kind. Ik moet mij er niet mee bemoeien.
Hej! Super leuk dat je deze lekkere zeikblog weer heb gelezen.
R E S P E C T.
Laat je je ongezouten mening achter? Vind ik dan wel weer leuk.
Bedankt! en tot de volgende keer!