"En, slaapt hij al door?"

"En slaapt hij al door?" is denk ik de meest gestelde vraag aan ons sinds Daan geboren is. "Nee, maar dat is niet erg en heel normaal", antwoord ik dan. Soms krijg ik het gevoel dat ouders willen dat hun baby zo snel mogelijk de nachten door slaapt. Tuurlijk, wij kijken ook uit naar weer een nachtje ongestoord slapen, maar het is voor een baby'tje heel normaal om de eerste maanden 's nachts nog een voeding te krijgen of gewoon wakker te worden en naar mama of papa te hunkeren. 

De vraag of Daan al doorslaapt was in de meeste gevallen de vraag die volgde na "Hoe gaat het?". Al sinds hij geboren is wordt deze vraag regelmatig aan ons gesteld. Beseffen mensen niet dat een baby die net geboren is niet doorslaapt? Maar ook nu hij ouder is, is dit nog steeds een veel gestelde vraag. Of heeft iedereen een ander beeld bij het woord 'doorslapen'?

Soms heb ik het idee dat er een ideaal beeld wordt geschetst in deze wereld van een baby die vanaf dag 1 in zijn/haar eigen bed slaapt, doorslaapt en mama/papa niet nodig heeft om in slaap te vallen. Dit is denk ik dan ook de reden waarom ik me onrustig voel bij het feit dat Daan 's nachts soms wakker wordt en papa of mama dan nodig heeft om weer terug in slaap te kunnen vallen. Dit voldoet niet aan het ideaal beeld, maar waarom is dit zo'n ramp? Hij is een ondernemend mannetje dat graag alles in de gaten wil houden, maar hierdoor kan hij soms moeilijk de rust vinden. En ik vind het alleen maar een fijn gevoel dat hij in de armen van papa/mama wel deze rust kan vinden. 

Maar wat is nou eigenlijk doorslapen? Bedoelen deze mensen dat hij 's nachts goed slaapt? Dat hij 6 tot 8 uur doorslaapt? Of dat hij 12 uur aan één stuk slaapt? Ik denk dat mijn onrustige gevoel komt door het feit dat ik doorslapen zie als slapen zonder nachtfles, dus van bijvoorbeeld 23:00 tot 07:00 uur. Maar soms lees ik op social media ook wel eens de opmerking: "Mijn kindje slaapt al een aantal weken door. Met om 23:00, 03:00 en 07:00 uur nog een voeding". Je ziet hier twee verschillende ideeën van doorslapen, maar het maakt iemand zoals ik vrij onrustig want mijn baby "slaapt nog niet door". 

Naast het feit dat Daan nog niet "doorslaapt" heeft hij soms ook papa of mama nodig om (weer) in slaap te vallen. Vooral nu tijdens sprongetje 4 en met de slaapregressie kan hij soms moeilijk de slaap vatten en niet zo snel in een diepe slaap terecht komen. Maar waarom voel ik mij dan toch onrustig bij het feit dat ik 's nachts misschien wel uren met hem in de schommelstoel zit, liedjes zit te neuriën om hem in slaap te krijgen? Bij mij komt dit, denk ik, door het beeld wat wordt geschetst, net als hij het doorslapen. Het zou niet goed zijn om je kind in slaap te wiegen, slechte slaap associaties aan te leren, slapend in zijn/haar bedje te leggen, etc. Dit soort dingen maken mij onrustig. 

Maar wij kennen ons kind als de beste. Wij weten wat hij nodig heeft en als dat papa of mama is dan zijn wij er voor hem! Ongeacht op welk tijdstip van de dag, ongeacht hoe vaak we 's nachts ons bed uit moeten, ongeacht hoe lang we hem in slaap moet wiegen. Wij vinden het een prettig idee dat hij papa en mama ziet als een veilige haven, waar hij kan toegeven aan zijn slaap en waar hij rustig wordt. Wij vinden het fijn dat hij weet dat wij er altijd voor hem zijn en dat hij altijd op ons kan rekenen, ook al is het middernacht! 

Vind je het leuk om ons leven met Daan te volgen? Volg mij dan op Instagram: https://www.instagram.com/onzewegmetzndrie