en?? hoe is dat nou? mama zijn?

Zo! Daar gaan we dan! Mijn 2e blog. Schandalig maar waar. Daar waar ik dacht er flink op los te gaan bloggen bleek de werkelijkheid anders. Vergis je niet. Ik heb geblogd! En veel ook. Alleen niet op deze site. Mijn zwangerschap was dermate onzeker en heftig dat ik het té persoonlijk vond het met de wereld te delen. Mijn blog zweeft wel ergens rond. Weliswaar beveiligd, maar hij bestaat.

Ik beschrijf erin mijn zwangerschap. Van het moment van testen tot even na de bevalling. Mijn kindje bleek met 12 weken een omphalocele te hebben. Dat is een open buikje. Onzeker was of dit te maken had met een erfelijke afwijking. Omdat we gekozen hadden geen punctie te doen tekenden we direct voor 9 maanden onzekerheid. Al mijn gevoelens en emoties staan op papier...alleen niet hier...

Maar daar zijn we hier niet voor! Inmiddels is deze dame mama van een kernezonde koter van 11 maanden. Wie had dat gedacht? . Alles is zoals ik me wenste. En?? Hoe is dat nou? Mama zijn? Word me gevraagd. Want ineens ben je mama. Best wel gek. Het wezentje in je buik kriebelt niet meer. Ligt in zijn bedje wat je met zoveel liefde hebt klaar gemaakt. Weg kriebels! Weg veilige buik!

Eerlijk? Mama zijn heb ik onderschat. Het houdt niet op bij troosten en een poepbroek....je moet veel weten! Krampjes, allergie? Wat heeft hij toch??? 150 ml kolven, 180 ml? Zou het genoeg zijn? Onzekerheid en zorgen wisselen elkaar af. En dan die nachten. 8 maanden lang wilde mijn meneer snachts een flesje....

Maar wacht eens! Ik ben toch meer dan mama?? Ik ben toch ook nog een vrouw die graag een keer uit gaat? Ik draag toch ook graag hakschoenen in het weekend? Of mijn haren los?

Ik ben toch meer dan diegene die troost tussen het huishouden, koken, werken en boodschappen doen door.

Het was even wennen dat mag wel duidelijk zijn. Maar als je eenmaal je draai hebt gevonden en je kijkt naar t snoetje van je toetje dan zijn alle twijfels en onzekerheden ineens niet zo belangrijk meer.

Je baby is er! Hij groeit, lacht, kletst, speelt. Dus hoe voelt dat? Moeder zijn?? Ik denkt dat ik het zo slecht niet doe...En het voelt GRANDIOOS!!!