1 maand geleden
Emotioneel om een sneeuwvlok
Bizar, maar begrijpelijk!
Eergisteren was het zo ver, de eerste sneeuw van het seizoen!
Ik zou eigenlijk een cursus hebben, maar die werd afgezegd, dus ik had een dagje vrij.
Dus ik zat in de ochtend op de bank, toen het begon te sneeuwen, grote vlokken, en ineens was alles mooi wit!
Een kerstliedje van Sia kwam via Spotify voorbij, die doet me altijd denken aan Lynn, het was haar favoriete zangeres, en dat kerstalbum hebben we grijsgedraaid in het ziekenhuis.
Dit seizoen maakt ze niet meer mee
En toen kwam het weer hard binnen, dit seizoen, waar ze zó van kon genieten, maakt ze niet meer mee. En toen werd ik emotioneel om een sneeuwvlok.. bizar, maar begrijpelijk. Lynn genoot zó van de kerstversieringen, sommige mensen vonden het raar dat de kerstboom al 2 weken staat, maar ze hebben niet door hoe fijn maar ook confronterend het is om die boom weer in huis te hebben. Weer even alles vastgehouden wat ze geknutseld had, welke kerstballen ze uitgekozen heeft etc.
Fijn om haar dan, een soort van, fysiek weer in ons huis te hebben.
Wat we geleerd hebben de afgelopen tijd is om gewoon te doen waar je blij van word, wil je de kerstboom opzetten begin november? Dan doe je dat!
Ik ben pas geleden benaderd door het blad Mijn Geheim om te vertellen over Lynn en onze band, wat fijn om 2 (!) uur bijna onafgebroken over haar te kunnen praten, over haar als baby, peuter, maar ook al 10-jarige. en die 2 uur was eigenlijk nog niet genoeg, er is zóveel te vertellen over haar.
We houden haar ook levend zo, in onze herinneringen. Over een paar weken vieren we oud en nieuw in haar happy place; de Efteling. We gaan weer herinneringen maken , met haar bij ons.Daar zoeken we weer het hoogste puntje op in de Pagode, zodat we weer zo dicht mogelijk bij haar zijn.
