Vandaag is weer zo’n dag dat ik barst van de hoofdpijn… Maar als moeder zijnde kan dat niet. Je moet verder, je moet door. Dit zijn de momenten dat ik liever geen moeder was geweest… En om die gedachte haat ik mezelf.
Iedere moeder heeft deze momenten. Tis alleen wel belangrijk voor jou en je kind om aan de bel te trekken als je serieus depresief word omdat je een kind hebt.
Ik heb ook fibro samen met een zenuw storing dus naaat de fibro ook altijd zenuepijn en sinds 2 jaar een hernia .operatie moet wachten omdat mijn kind op me rekent, maar dat heb ik er graag voor.over.
na operatie mag je 5 dagen niet lopen dus dat gaat gewoon nog niet. Maar ik heb ook van die dage.
maar dat komt door je ziekte helaas. Ik heb een scootmobiel gekregen en kan nu wel veel dingen doen. Ik hoop dat jij iets vind om die dagen door te komen.
Precies dit dus ^_^ We houden daardoor niet minder van zoonlief maar het zorgt er wel voor dat we toch echt wel ons voor onze kop slaan dat we hiervoor niet echt "geleefd" hebben ^_-
Gelukkig gaat het nu beter met je!! Ik heb gelukkig al hulp aangezien ik voor de bevalling ookal depressief was. Hier loop ik nog steeds maar dat heeft tot nu toe weinig nut. Ik val helaas in de categorie chronisch depressief dus ik vraag me ook een beetje af tot in hoeverre ze echt kunnen helpen. Maargoed daarover ga ik jullie ook op de hoogte houden ^_^
Je hebt helemaal gelijk. Hij is inderdaad heerlijk onschuldig en ons kleine wondertje! Hij slaapt elk weekend bij mijn moeder en 1 keer in de 2 weken (ongeveer) is hij bij Kevin. Hierdoor heb ik ook echt wel wat ademruimte maar dit bouw ik weer vol met andere verplichtingen. Is mijn eigen schuld dat weet ik maar verjaardagen en afspreken met vrienden is ook belangrijk. Heel veel succes met je studie!! Studeren met kids is verre van makkelijk en zodra die kleine van mij op de basisschool zit ga ik ook weer kijken of het mogelijk is om de pabo te gaan doen of zoiets (eerst kijken waar ik dan weer sta)
sandraakje25
Iedere moeder heeft deze momenten. Tis alleen wel belangrijk voor jou en je kind om aan de bel te trekken als je serieus depresief word omdat je een kind hebt. Ik heb ook fibro samen met een zenuw storing dus naaat de fibro ook altijd zenuepijn en sinds 2 jaar een hernia .operatie moet wachten omdat mijn kind op me rekent, maar dat heb ik er graag voor.over. na operatie mag je 5 dagen niet lopen dus dat gaat gewoon nog niet. Maar ik heb ook van die dage. maar dat komt door je ziekte helaas. Ik heb een scootmobiel gekregen en kan nu wel veel dingen doen. Ik hoop dat jij iets vind om die dagen door te komen.
WaterFairy
Precies dit dus ^_^ We houden daardoor niet minder van zoonlief maar het zorgt er wel voor dat we toch echt wel ons voor onze kop slaan dat we hiervoor niet echt "geleefd" hebben ^_-
WaterFairy
Gelukkig gaat het nu beter met je!! Ik heb gelukkig al hulp aangezien ik voor de bevalling ookal depressief was. Hier loop ik nog steeds maar dat heeft tot nu toe weinig nut. Ik val helaas in de categorie chronisch depressief dus ik vraag me ook een beetje af tot in hoeverre ze echt kunnen helpen. Maargoed daarover ga ik jullie ook op de hoogte houden ^_^
WaterFairy
Je hebt helemaal gelijk. Hij is inderdaad heerlijk onschuldig en ons kleine wondertje! Hij slaapt elk weekend bij mijn moeder en 1 keer in de 2 weken (ongeveer) is hij bij Kevin. Hierdoor heb ik ook echt wel wat ademruimte maar dit bouw ik weer vol met andere verplichtingen. Is mijn eigen schuld dat weet ik maar verjaardagen en afspreken met vrienden is ook belangrijk. Heel veel succes met je studie!! Studeren met kids is verre van makkelijk en zodra die kleine van mij op de basisschool zit ga ik ook weer kijken of het mogelijk is om de pabo te gaan doen of zoiets (eerst kijken waar ik dan weer sta)